Dinastía watásida
From Wikipedia, the free encyclopedia
A dinastía watasida ou watásida (en bérber: ⵉⵡⴻⵟⵟⴰⵙⴻⵏ, Iweṭṭasen, en árabe: الوطاسيون, al-waṭṭāsīyūn) foi a dinastía bérber que gobernou o territorio do reino de Fez, no actual Marrocos durante os séculos XV e XVI.
Datos rápidos Localización, Capital ...
وطاسيون (ar) | ||||
Localización | ||||
---|---|---|---|---|
Capital | Fez | |||
Poboación | ||||
Lingua oficial | Lingua bérber | |||
Relixión | Sunnismo | |||
Xeografía | ||||
Parte de | ||||
Datos históricos | ||||
Precedido por | ||||
Creación | 1472 | |||
Disolución | 1554 | |||
Sucedido por | Saadianos (pt) | |||
Organización política | ||||
Forma de goberno | Sultán monarquía | |||
Moeda | Dirrã (pt) | |||
Pechar
Os merínidos perderon o poder na revolta de 1465 e foron substituídos polos watasidas en 1472. As dúas familias estaban emparentadas e os merínidos tiñan varios visires watasida.
Abu Abd Allah al-Sheikh Muhammad ibn Yahya al-Mahdi foi o primeiro sultán watasida. Só gobernou no norte do que hoxe é Marrocos, xa que o sur estaba dividido en varios principados. En 1554, na batalla de Tadla, os sahaditas de Tagmadert foron derrotados.[1]