Վլադիսլավ Սիկորսկի
From Wikipedia, the free encyclopedia
Վլադիսլավ Եվգենիուշ Սիկորսկի, լեհ ռազմական և քաղաքական առաջնորդ։
Վլադիսլավ Սիկորսկի | ||
| ||
---|---|---|
1939 թվականի սեպտեմբերի 30 - 1943 թվականի հուլիսի 4 | ||
Նախագահ | Վլադիսլավ Ռաչկևիչ | |
Նախորդող | Ֆելիցիան Սլավոյ Սկլադովսկի | |
Հաջորդող | Ստանիսլավ Միկոլայչիկ | |
| ||
1922 թվականի դեկտեմբերի 16 - 1923 թվականի մայիսի 26 | ||
Նախագահ | Ստանիսլավ Վոյցեխովսկի | |
Նախորդող | Յուլիա Նովակ | |
Հաջորդող | Վինցենտի Վիտոս | |
Կուսակցություն՝ | Անկուսակցական | |
Կրթություն՝ | «Լվովի պոլիտեխնիկա» ազգային համալսարան | |
Մասնագիտություն՝ | Զինվորական, պետական գործիչ | |
Դավանանք | Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի | |
Ծննդյան օր | 1881 մայիսի 20 | |
Ծննդավայր | Տուշով Նարոդով, Ավստրո-Հունգարիա | |
Վախճանի օր | հուլիսի 4, 1943(1943-07-04) (տարիքը 62) | |
Վախճանի վայր | Ջիբրալթարի մոտ | |
Թաղված | St. Leonard's Crypt | |
Քաղաքացիություն | Լեհաստան | |
Ամուսին | Helena Sikorska? | |
Զավակներ | Zofia Leśniowska? | |
Ինքնագիր | ||
Պարգևներ | ||
Նախքան Առաջին համաշխարհային պատերազմը, Սիկորսկին հիմնել և մասնակցել է մի քանի ընդհատակյա կազմակերպությունների, որոնք նպաստում էին Լեհաստանի անկախության գործին։ Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ նա կռվել է լեհական լեգեոնների կազմում, իսկ ավելի ուշ՝ նորաստեղծ լեհական բանակում՝ 1919-1921 թվականների լեհ-խորհրդային պատերազմի ժամանակ։ Այդ պատերազմի ժամանակ նա նշանակալի դեր է խաղացել Վարշավայի վճռական ճակատամարտում (1920 թվական)։ Լեհաստանի երկրորդ հանրապետության առաջին տարիներին Սիկորսկին զբաղեցրել է կառավարական պաշտոններ, այդ թվում՝ վարչապետ (1922-1923) և ռազմական գործերի նախարար (1923-1924)։ Յուզեֆ Պիլսուդսկու 1926 թվականի մայիսյան հեղաշրջումից և Սանացիայի (Բարելավման) կառավարության հաստատումից հետո նա հեռացվեց նոր ռեժիմի կողմից։
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Սիկորսկին դարձավ Լեհաստանի վտարանդի կառավարության վարչապետ, Լեհաստանի զինված ուժերի գերագույն հրամանատար և դիվանագիտական ոլորտում լեհական գործի ակտիվ ջատագովը։ Նա աջակցում էր Լեհաստանի և Խորհրդային Միության միջև դիվանագիտական հարաբերությունների վերականգնմանը, որոնք խզվել էին Գերմանիայի հետ խորհրդային պայմանագրից և 1939 թվականին Լեհաստան ներխուժելուց հետո, սակայն ԽՍՀՄ առաջնորդ Իոսիֆ Ստալինը խզեց խորհրդային-լեհական դիվանագիտական հարաբերությունները 1943 թվականի ապրիլին՝ Սիկորսկու խնդրանքով, որ Միջազգային Կարմիր Խաչը հետաքննի Կատինի անտառի կոտորածը[1]։
1943 թվականի հուլիսին Սիկորսկուն տեղափոխող ինքնաթիռը Ջիբրալթարից թռչելուց անմիջապես հետո ընկավ ծովը՝ մահանալով ինքնաթիռում բոլոր գտնվողները, բացի օդաչուից։ Սիկորսկու մահվան ստույգ հանգամանքները վիճարկվել են և հիմք են հանդիսացել վթարի և նրա մահվան վերաբերյալ մի շարք տարբեր տեսությունների։ Սիկորսկին եղել է լեհ աքսորյալ ամենահեղինակավոր առաջնորդը, և նրա մահը լուրջ հետընթաց էր Լեհաստանի համար։