Վերածննդի դարաշրջանի փիլիսոփայություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Վերածննդի դարաշրջանի փիլիսոփայություն, 15-16-րդ դարերի եվրոպական փիլիսոփայության ուղղություն։ Բնութագրվում է պաշտոնական կաթոլիկ կրոնը չընդունելով և մարդու անձի նկատմամբ հետաքրքրությամբ։ Հումանիստական շարժման մեջ այդ հետաքրքրությունը արտահայտվեց դասական հումանիզմի գաղափարներում և նպաստեց ճշմարտության գործնական չափանիշի (փորձ+օգուտ) հաստատմանը, որը ընկած է ժամանակակից բնական գիտությունների մեթոդաբանության հիմքում։