Salómon konungur
From Wikipedia, the free encyclopedia
Salómon (hebreska שְׁלֹמֹה) var konungur Ísraelsríkis á 10. öld f.Kr. Hann ríkti á eftir föður sínum, Davíð. Um ævi Salómons er fjallað í Biblíunni og í Kóraninum. Frægastur er Salómon fyrir visku og skáldskapargáfur. Honum er m.a. eignað Orðskviðirnir, Prédikarinn og Ljóðaljóðin.[1]