შრომის საერთაშორისო ორგანიზაცია
From Wikipedia, the free encyclopedia
შრომის საერთაშორისო ორგანიზაცია (ინგლ. International Labour Organization, ILO) — გაეროს სპეციალიზებული სააგენტო, საერთაშორისო ორგანიზაცია, რომელიც დაკავებულია შრომითი ურთიერთობის საკითხების დარეგულირებით. დღევანდელი მონაცემებით შრომის საერთაშორისო ორგანიზაციის წევრია 187 ქვეყანა. 1920 წლიდან ორგანიზაციის შტაბ-ბინა — შრომის საერთაშორისო ბიურო მდებარეობს ჟენევაში. აქვს საკუთარი წესდება, ჰყავს წევრები, საკუთარი ორგანოები, ბიუჯეტი და მომსახურე პერსონალი; მას გაეროსთან დადებული აქვს ხელშეკრულება, რომელიც განსაზღვავს მათ ორმხრივ ურთიერთობებსა და თანამშრომლობას[1]. 1969 წელს შრომის საერთაშორისო ორგანიზაცია დაჯილოვდა ნობელის მშვიდობის პრემიით.
შრომის საერთაშორისო ორგანიზაცია | |
---|---|
ინგლ. International Labour Organization | |
აბრევიატურა | ILO |
შეიქმნა | 1919 |
ტიპი | გაეროს სპეციალიზებული სააგენტო |
შტაბ-ბინა | ჟენევა, შვეიცარია |
გენერალური დირექტორი | გაი რაიდერი |
ქვეყანა | შვეიცარია |
www.ilo.org |
შრომის საერთაშორისო ორგანიზაციის ძირითადი საქმიანობაა, ჩამოაყალიბოს შრომითი სტანდარტები კონვენციების და რეკომენდაციების ფორმით და განახორციელოს ზედამხედველობა იმაზე, თუ როგორ ახორციელებენ მათ წევრი სახელმწიფოების მთავრობები ეროვნულ დონეზე. ეს შრომითი სტანდარტები თავისი ხასიათით შეიძლება იყოს ტექნიკური, თუმცა ისინი აგრეთვე შეიცავენ ადამიანის უფლებათა კომპონენტს, რომელიც კონკრეტულად ქალების შრომით უფლებებს უკავშირდება[1].