Sjloek (lekkersj)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Valkebergs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Sjloek of sjlók (sjnoep) ies de verzamelnaam van allemaol lekker zeute dinger, die me kènt ete: zoa-es: babbelaere (zuurtjes), karamels, drop, sjoekelaad, ieskes, kauwgums, bonbons, ulevelle, Wieërters echte, tum-tums, colaflesjkes, Ingelsje drop en pepermuntsjes. Sjloek ies oats óntsjtange es medicien, umdat 'n pil of tablèt aanvankelik tamelik bitter sjmaakde woort 'r 'n soekerläögske umheen gemaak. Luuj vónge dat toen lekker. Aanvankelik waor sjloek allein in appetièke te kriege meh tegewoordig gewoon in de supermert. 't Couven-museum in Aoke, in vreuger tieje 'n appetièk, verkoch in de 18e ièw en 19e ièw sjoekelaad es geneesmiedel tege lösteloosheid. Jakob Couven boewde de appetièk veur de familie Monheim. 't Werkwoord sjloeke sjleit neet allein op zeute sjloek, meh ouch op 't ete van ander lekker dinger zoa-es keukskes, chips, vla, gebekskes, tuurtsjes en sjlaagroum.
Drop ies in Nederland de meis gegete sjloek. Daovan weurt zoan 32 miljoen kilo per jaar gegete. In Belsj ies dat vermoedelik sjoekelaad.