Емеи Шан
From Wikipedia, the free encyclopedia
Емеи Шан или Планина Емеи (кинески: 峨眉山; пинјин: Éméi shān) — планина висока 3.099 метри во провинцијата Сечуан, Кина, и е највисоката планина меѓу светите планини во Кина. Планината Емеи лежи на западниот раб на Сечуанската Котлина. Планините западно од неа се познати како Дашјанглинг. [2] Поголемиот дел од околните села е геолошки познат како пермска голема магматска покраина Емеишан, што настанала од вулканските ерупции на Емеишан Трапс за време на пермското раздобје.
Кратки факти Планина Емеи, Највисока точка ...
Планина Емеи | |
---|---|
Emei Shan | |
Највисока точка | |
Надм. вис. | 3099 м [1] |
Истакнатост | 1069 м |
Заведена како | Планини во Кина |
Координати | 29°31′11″N 103°19′57″E |
Друго име | Emei Shan |
Географија | |
Земја | Кина |
Службен назив: Природно подрачје Планина Емеи, вклучително природното подрачје на Големиот Буда во Лешан | |
Тип: | Мешан |
Критериуми: | iv, vi, x |
Прогласено: | 1996 (20. заседание) |
Број | 779 |
Region: | Азија-Пацифик |
Затвори
Административно, планината Емеи е во близина на истоимениот град на ниво на округ (градот Емеишан), кој тогаш е дел од местото Лешан на ниво на префектура. Во 1996 година, била впишана во Списокот на светско наследство на УНЕСКО.[3]