ഒലിഗോസീൻ
From Wikipedia, the free encyclopedia
പാലിയോജീൻ കാലഘട്ടത്തിലെ ഒരു ഭൗമയുഗമാണ് ഒലിഗോസീൻ (Oligocene). 339 ലക്ഷം ആണ്ടുകൾക്ക് മുമ്പാരംഭിച്ച ഇത് 110 ലക്ഷം വർഷങ്ങൾ നീണ്ടുനിന്നു (230 ലക്ഷം വർഷം മുമ്പ് വരെ). സീനോസോയിക് മഹാകല്പത്തിലെ ടെർഷ്യറി കൽപത്തിൽ പഴക്കംകൊണ്ടു മൂന്നാമതു നിൽക്കുന്ന ഭൗമയുഗമാണ് ഒലിഗോസീൻ.
System | Series | Stage | Age (Ma) | |
---|---|---|---|---|
Neogene | Miocene | Aquitanian | younger | |
പാലിയോജീൻ | ഒലിഗോസീൻ | Chattian | 23.03–28.4 | |
Rupelian | 28.4–33.9 | |||
ഇയോസീൻ | Priabonian | 33.9–37.2 | ||
Bartonian | 37.2–40.4 | |||
Lutetian | 40.4–48.6 | |||
Ypresian | 48.6–55.8 | |||
പാലിയോസീൻ | Thanetian | 55.8–58.7 | ||
Selandian | 58.7–61.7 | |||
Danian | 61.7–65.5 | |||
ക്രിറ്റേഷ്യസ് | അന്ത്യ ക്രിറ്റേഷ്യസ് | Maastrichtian | older | |
Subdivision of the Paleogene Period according to the IUGS, as of July 2009. |
വൻകരകൾ മൊത്തത്തിലുള്ള പ്രോത്ഥാന (upheavel) ത്തിനു വിധേയമാവുകയും തത്ഫലമായി സമുദ്രങ്ങൾ പിൻവാങ്ങുകയും ചെയ്തയുഗമാണ് ഒലിഗോസീൻ. ഇക്കാരണത്താൽ അന്നത്തെ വൻകരകളുടെ അഗ്രങ്ങളിലാണ് ഒലിഗോസീൻ ശിലാവ്യൂഹങ്ങൾ കാണപ്പെടുന്നത്. ഇവ ഒട്ടുമുക്കാലും ആഴം കുറഞ്ഞ സമുദ്രങ്ങളുടെ അടിത്തറകളായിരിക്കും. വൻകരകൾ ഉയർന്നു പൊങ്ങിയതുമൂലം അപരദനം അധികരിക്കയാൽ ഒലിഗോസീൻ നിക്ഷേപങ്ങളിലെ ഏറിയഭാഗവും കാർന്നെടുക്കപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. തന്മൂലം ഇവയ്ക്ക് സർവലൗകികമായ ഒരു പ്രായപരിധി തിട്ടപ്പെടുത്തുവാൻ ഭൂവിജ്ഞാനികൾക്കു കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.
ഒലിഗോസീൻശിലാവ്യൂഹങ്ങളുടെ ഏറ്റവും നല്ല മാതൃക ഫ്രാൻസിൽ പാരീസിനു സമീപമാണുള്ളത്; ഈ യുഗത്തിൽ രൂപംകൊണ്ട ശിലാപടലങ്ങളിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ കനമുള്ളവ ഇറ്റലിയിലുമാണ്. തെക്കേ അമേരിക്ക, യു. എസ്.,ഫ്രാൻസ്, ജർമനി എന്നിവിടങ്ങളിലൊക്കെ ജീവാശ്മ സമ്പുഷ്ടമായ ഒലിഗോസീൻ ശിലാക്രമങ്ങൾ പ്രസ്പഷ്ടമായുണ്ട്. ഈജിപ്തിലെ ഫയൂം നിക്ഷേപങ്ങൾ പുരാമാനവ വിജ്ഞാന (Paleo-anthropology) പരമായി പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നു; ആഫ്രിക്കയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഒലിഗോസീൻ വ്യൂഹങ്ങൾ ടെർഷ്യറി കല്പത്തിലേതായ ശിലക്രമങ്ങളിൽ പഴക്കമേറിയതാണ്; ഏഷ്യയിൽ മഗോളിയയിലാണ് തികച്ചും പരിരക്ഷിതമായ നിലയിൽ ഉള്ളത്. ഊലാൻ ഗോഷു, സൻഡഗോൾ എന്നിവിടങ്ങളിലെ ഒലിഗോസീൻ ശിലാക്രമങ്ങൾ ഇത്തരത്തിൽ പെട്ടവയാണ്. ഇന്ത്യയിൽ ഈ യുഗത്തിനു നമമാത്രമായ പ്രാതിനിധ്യമേ ഉള്ളു.[1]
ലൈയലിന്റെ നാമപദ്ധതിയിലെ പൂർവ ഇയോസീൻ, ഉത്തരമയോസീൻ എന്നിവയ്ക്കിടയ്ക്കുള്ള വ്യതിരിക്ത ഘട്ടത്തെ സൂചിപ്പിക്കുവാൻ 1854-ൽ ഏണസ്റ്റ് ഫൊൺ ബെയ്റിക്ക് ആണ് ഒലിഗോസീൻ എന്ന സംജ്ഞ് ഉപയോഗിച്ചത്. പില്ക്കാലത്ത് ഒലിഗോസിൻ യുഗം മൂന്നു കാലഘട്ടങ്ങളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടു.
ഒലിഗോസീൻ ശിലകളിൽ കാണുന്ന പ്രമുഖ ഇനം ജീവാശ്മം ഫൊറാമിനിഫെറ വിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ട സമുദ്രജീവികളുടേതാണ്. ഇന്ത്യയിലെ ഒലിഗോസീൻ ക്രമങ്ങളിൽ ലെപിഡോസൈക്ലിന (Lepidocyclina) എന്ന ജീനസ് സൂചകജീവാശ്മമായി വർത്തിക്കുന്നു. കരയിലും വെള്ളത്തിലും വസിച്ചിരുന്ന കശേരുകികളും അകശേരുകികളും ആയ ജന്തുക്കളുടെയും, സസ്യങ്ങളുടെയും ജീവാശ്മങ്ങൾ ഒലിഗോസീൻ ശിലകൾ ധാരാളമായി ഉൾക്കൊണ്ടുകാണുന്നു. ശുദ്ധജല ജീവികളും ലവണജലജീവികളും ഉണ്ടായിരുന്നു. മത്സ്യങ്ങളും കടൽജീവികളായ അകശേരുകികളും ഇയോസീൻ യുഗത്തിലെ ജീവികളോട് ഒട്ടൊക്കെ സാദൃശ്യമുള്ളവയായിരുന്നു. കരയിൽ ജീവിച്ചുപോന്ന ക്രിയോഡോണ്ട എന്നയിനം അസ്തമിതമായി; അതിൽ നിന്നും പട്ടി, പൂച്ച തുടങ്ങി യഥാർഥ മാംസഭുക്കുക്കളായ സസ്തനികൾ പരിണമിച്ചു. രാക്ഷസപ്പന്നി (Archaetherium), പ്രാക്കാല ഒട്ടകം (Poebrotheruim), ആദിമാശ്വം
(മെസോഹിപ്പസ്), ഓട്ടക്കാരനായ കൂറ്റൻ കാണ്ടാമൃഗം (Hiracodon),
പ്രാചീന മഹാഗജം (മാസ്റ്റഡോൺ), വളഞ്ഞ ദംഷ്ട്രകളുള്ള (വാൾപല്ലൻ പൂച്ച) ഇനം പൂച്ച (Hoplophoneus) എന്നിവയാണ് ഒലിഗോസീൻ യുഗത്തിലെ മുഖ്യ സസ്തനികൾ. പൂർവ-പശ്ചിമ അർധഗോളങ്ങളിൽ വിവിധയിനം വാനരന്മാരും ആൾക്കുരങ്ങുകളും ഒലിഗോസീൻ യുഗത്തിൽ ഉത്ഭൂതമായി. നരവാനരഗണം (Primates) ഈ യുഗത്തിൽ നിർണായകമായ പരിണാമ ദശകൾ പിന്നിടുകയുണ്ടായി.