Zinco
From Wikipedia, the free encyclopedia
Modelo:Eilemiento/Zinco L zinco (de l'alman Zink) ye un eilemiento químico de simblo Zn, númaro atómico 30 (30 prótones i 30 eilétrones) cun massa atómica 65,4 ua. La la temperatura ambiente, l zinco ancontra-se ne l stado sólido. Stá situado ne l grupo 12 (2 B) de la Classeficaçon Periódica de ls Eilemientos.
Las ligas metálicas de zinco ténen sido outelizadas durante seclos - peças de laton datadas de 1000-1400 a.C. fúrun ancontrados na Palestina , i outros oubjetos cun até 87% de zinco fúrun achados na antiga region de la Trasilbánia. La percipal aplicaçon de l zinco - cerca de 50% de l cunsumo anual - ye na galbanizaçon de l aço ó fierro para protegé-los de la corroson, esto ye, l zinco ye outelizado cumo metal de sacrifício (tornando-se l ánodo dua célula, ó seia, solamente el se ouxidará). El tamien puode ser ousado an protetores solares, an forma de óxido, pus ten la capacidade de barrar la radiaçon solar.
L zinco ye un eilemiento químico eissencial pa la bida: anterbén ne l metabolismo de proteínas i ácidos nucleicos, stimula l'atebidade de mais de 100 enzimas, colabora ne l bun funcionamiento de l sistema eimunológico, ye necessairo para cicatrizaçon de ls ferimientos, anterbén nas percepçones de l sabor i olfato i na síntese de l ADN. Fui çcubierto pul alman Andreas Sigismund Marggraf an 1746.