धोंडो केशव कर्वे
From Wikipedia, the free encyclopedia
धोंडो केशव कर्वे (१८ अप्रिल १८५८ – ९ नोभेम्बर १९६२) महर्षि कर्वे भनेर चिनिने, भारतमा महिला कल्याणको क्षेत्रमा एक समाज सुधारक थिइन्। उनले विधवा पुनर्विवाहको वकालत गरे र उनले आफैं पनि विधवासँग विवाह गरे। कर्वे विधवाहरूको शिक्षाको प्रवर्द्धनमा अग्रगामी थिए। उनले सन् १९१६ मा भारतमा पहिलो महिला विश्वविद्यालय, श्रीमती नाथीबाई दामोदर ठाकरसे महिला विश्वविद्यालय स्थापना गरे। सन् १९५८ मा उनको १०० औं जन्मदिनको अवसरमा भारत सरकारले उनलाई सर्वोच्च नागरिक पुरस्कार भारत रत्न प्रदान गरेको थियो। उनले देवदासी प्रथाविरुद्ध सम्मेलन आयोजना गरे । उनले केटीहरूको लागि अनाथ बालिकाश्रम सुरु गरे। उनको प्रयासबाट २० औं शताब्दीमा पहिलो महिला विश्वविद्यालय स्थापना भएको थियो।
छरितो तथ्यहरू महर्षि धोंडो केशव कर्वे, जन्म ...
धोंडो केशव कर्वे | |
---|---|
जन्म | (१८५८-०४-१८)१८ अप्रिल १८५८ दापोली, बम्बे प्रेसिडेन्सी, ब्रिटिश भारत |
मृत्यु | ९ नोभेम्बर १९६२(1962-11-09) (उमेर १०४) पुणे, महाराष्ट्र, भारत |
पेशा |
|
जीवनसाथी | राधाबाई र गोदुबाई |
सन्तान | ३, रघुनाथ कर्वे सहित |
पुरस्कार | भारत रत्न (१९५८) पद्मविभूषण (१९५५) |
बन्द गर्नुहोस्