Aliasing
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Aliasing of vouwvervorming is de vorming van hetzelfde resultaat bij bemonstering van verschillende signalen. Het gevolg is dat uit het monster niet meer het oorspronkelijke signaal kan worden gereconstrueerd.
Aliasing doet zich voor als de bemonsteringsfrequentie niet minstens tweemaal zo hoog is als de hoogste frequentiecomponent in het te bemonsteren signaal. Die hoogste frequentiecomponent vouwt dan in het frequentiedomein om ten opzichte van de bemonsteringsfrequentie en wordt zichtbaar of hoorbaar als een ongewenste verschilfrequentie. De term aliasing wordt tegenwoordig vooral gebruikt in digitale beeld- en geluidbewerking. Aliasing kan echter optreden in ieder geval van bemonstering van signalen.