Golda Meïr
politica uit Israël (1898–1978) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Golda Meïr (Hebreeuws: גולדה מאיר), soms ook geschreven als Golda Meir, geboren als Golda Mabovitsj (Russisch: Голда Мабович) (Kiev, Gouvernement Kiev, 3 mei 1898 – Jeruzalem, Jeruzalem District, 8 december 1978) was een Israëlisch politica en diplomate van de Arbeidspartij en de 4e premier van Israël van 1969 tot 1974.
Golda Meïr גולדה מאיר | ||||
---|---|---|---|---|
Golda Meïr in 1964 | ||||
Geboren | 3 mei 1898 Kiev, Gouvernement Kiev Keizerrijk Rusland | |||
Overleden | 8 december 1978 Jeruzalem, Jeruzalem District Israël | |||
Politieke partij | Mapai (tot 1968) Arbeidspartij (vanaf 1968) | |||
Partner | Morris Meyerson (1917–1951) | |||
Beroep | Politica Diplomate Onderwijzeres Activiste | |||
Religie | Geen (Atheïsme) | |||
Handtekening | ||||
4e premier van Israël | ||||
Aangetreden | 17 maart 1969 | |||
Einde termijn | 3 juni 1974 | |||
President | Zalman Shazar (1969–1973) Ephraim Katzir (1973–1974) | |||
Voorganger | Yigal Allon[1] | |||
Opvolger | Yitzhak Rabin | |||
5e minister van Binnenlandse Zaken | ||||
Aangetreden | 15 juli 1970 | |||
Einde termijn | 1 september 1970 | |||
Premier | Golda Meïr | |||
Voorganger | Chaim-Moshe Shapira | |||
Opvolger | Yosef Burg | |||
2e minister van Buitenlandse Zaken | ||||
Aangetreden | 18 juni 1956 | |||
Einde termijn | 12 januari 1966 | |||
Premier | David Ben-Gurion (1956–1963) Levi Eshkol (1963–1966) | |||
Voorganger | Moshe Sharett | |||
Opvolger | Abba Eban | |||
2e minister van Arbeid | ||||
Aangetreden | 10 maart 1949 | |||
Einde termijn | 18 juni 1956 | |||
Premier | David Ben-Gurion (1949–1954) Moshe Sharett (1954–1955) David Ben-Gurion (1955–1956) | |||
Voorganger | Mordechai Bentov | |||
Opvolger | Mordechai Namir | |||
|
Meïr, een onderwijzeres van beroep, was actief in de Zionistische beweging en werkte op een Kibboets en werd daarna politiek actief in 1948. Meïr was ambassadeur naar de Sovjet-Unie van 1948 tot 1949 en was lid van de Knesset van 1949 tot 1977 en was minister van Arbeid van 1949 tot 1956 en minister van Buitenlandse Zaken van 1956 tot 1966. Na het overlijden van premier Levi Eshkol in 1969 volgde Meïr hem op en werd de eerste vrouwelijke premier.