De Invasie van Tibet vond plaats tussen 7 oktober 1950 en 23 mei 1951 en werd uitgevoerd door het Chinese leger in Tibet, dat makkelijk en in korte tijd het Tibetaans leger versloeg. Aan de operatie kwam na 7 maanden een einde met de ondertekening van het 17 puntenakkoord op 23 mei 1951. Deze aanval vormde het begin van Pekings campagne om Tibet te integreren in de Volksrepubliek China.
Snelle feiten Datum, Locatie ...
Invasie van Tibet (1950-1951) |
|
Tibet in 1942 |
Datum |
1950-1951 |
Locatie |
Tibet |
Resultaat |
Per 23 mei 1951:
|
Strijdende partijen |
|
Troepensterkte |
|
Verliezen |
180 Tibetaanse gesneuvelde soldaten |
114 Chinese gesneuvelde soldaten |
|
|
Sluiten
De operatie wordt door de Tibetaanse regering in ballingschap, het Amerikaans Congres, militaire analisten waaronder Jane's Defence en een groot aantal niet-gouvernementele organisaties gezien als een invasie.[2] Mao Zedong motiveerde destijds de operatie als de "bevrijding" van Tibet van "imperialistische krachten" en "de re-integratie met het moederland". Mao sprak over de incorporatie als noodzakelijk voor de nationale veiligheid van China toen hij commentaar gaf op het onderwerp in 1954: ''nu de Tibetanen samenwerken met de Han, is onze westelijke nationale verdedigingslinie niet de Yangtze, maar de Himalaya.''[3]