Liutprand van de Longobarden
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Liutprand (ook: Luitprand; - januari 744) was van ongeveer 712 tot 744 koning van de Longobarden.
Liutprand van de Langobarden | ||
---|---|---|
Goudmunt met de beeltenis van Liutprand | ||
koning van de Longobarden | ||
Regeerperiode | 712-744 | |
13 juni 712 | ||
Hildebrand | 734-744 | |
Voorganger | Ansprand | |
Opvolger | Hildebrand | |
Vader | Ansprand | |
Moeder | Theodorada | |
Geboren | ? (voor 700) | |
Gestorven | januari 744 | |
Begraven | Sint-Adriaankerk San Pietro in Ciel d'Oro (12e eeuw) | |
Partner | Guntrud |
Tijdens zijn lange regeringsperiode wijdde hij zich aan de consolidatie van zijn rijk en liet zich opmerken als wetgever en begunstiger van de kerk. Hij bouwde de koninklijke macht verder uit en kon de beide semi-autonome hertogdommen Spoleto en Benevento tijdelijk onder zijn controle brengen. Hij gebruikte de verzwakking van de Byzantijnse positie in Italiƫ tijdens de Byzantijnse beeldenstrijd voor de territoriale uitbreiding van zijn rijk, maar verzaakte dan aan zijn veroveringen in de ducatus van Rome en andere Romeinse kerkgoederen ten gunste van paus Zacharias. Onder Liutprands heerschappij bereikte het Longobardenrijk het hoogtepunt van zijn macht.