Marimba
melodisch slaginstrument / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een marimba is een aan de xylofoon verwant muziekinstrument uit de familie der idiofonen. Marimba's hebben net als de xylofoon houten staven. Onder elke staaf hangt een klankbuis die als resonator werkt en zo de toon langer doet aanhouden. Marimba's worden zowel in volksmuziek als in klassieke muziek gebruikt.
Marimba | ||||
---|---|---|---|---|
Concertmarimba | ||||
Classificatie | ||||
| ||||
Gerelateerde instrumenten | ||||
xylofoon, vibrafoon, glockenspiel, lyra (glockenspiel) | ||||
Meer artikelen | ||||
mallet | ||||
Geluid | ||||
|
De marimba kan worden beschouwd als de alt- of basversie van een xylofoon. Een marimba heeft een veel warmere en vollere klank dan een xylofoon. Een 5-octaafs concertmarimba heeft een bereik van C2-C7. Kleinere (makkelijker te vervoeren) marimba's hebben een veel kleiner bereik van A3-C7.
De toetsen worden doorgaans gestemd met een boventoonverhouding 1:4:10 ofwel grondtoon, dubbeloctaaf en tripeloctaaf+terts. Eventueel kunnen zelfs de 3e en 4e boventoon gestemd worden. Het stemmen van marimbatoetsen gebeurt op dezelfde manier als bij een xylofoon door aan de onderzijde materiaal weg te vijlen/schuren.[1]