Prime (muziek)
interval tussen twee tonen / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een prime (van Latijn: primus, de eerste) is in de muziektheorie een interval in een diatonische toonladder tussen twee tonen afgeleid van dezelfde stamtoon. Bijvoorbeeld het interval tussen de toon c en zichzelf is een prime, maar ook het interval tussen c en cis. Daarnaast wordt ook de toon die in een diatonische toonladder op de eerste toontrap ligt, de grondtoon, prime genoemd. Ook wordt de tweeklank die bestaat uit een toon en zijn prime, dus twee tonen die een prime uit elkaar liggen, als prime aangeduid. De tweeklank c-c is een prime, of de tonen c en c vormen een prime.