Standard Luik in het seizoen 2013/14
sportseizoen / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Standard Luik wist in het seizoen 2012/13 een Europees ticket te veroveren en mag in het seizoen 2013/14 van start gaan in de tweede voorronde van de UEFA Europa League.
Standard Luik | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Naam | Royal Standard Club de Liège | |||||
Bijnaam | De Rouches | |||||
Opgericht | 1898 | |||||
Stadion | Stade Maurice Dufrasne | |||||
Capaciteit | 30.023 zitplaatsen | |||||
Voorzitter | Roland Duchâtelet | |||||
Technisch directeur | Jean-François De Sart | |||||
Trainer | Guy Luzon | |||||
Assistent | Ivan Vukomanović | |||||
Competitie | Eerste Klasse | |||||
| ||||||
|
Op 27 mei 2013, een dag na de laatste wedstrijd van het seizoen 2012/13, zette voorzitter Roland Duchâtelet de Roemeense trainer Mircea Rednic aan de deur.[1] Hij werd opgevolgd door de Israëlische coach Guy Luzon, die op zijn eerste training werd uitgejouwd door de supporters.[2]
De verrassende trainerswissel - Rednic lag immers goed in de groep, was populair bij een groot deel van de supporters en had zijn doel (Europees voetbal) bereikt - zette heel wat in beweging bij de harde kern van de Standardsupporters. Eind mei 2013 werd voorzitter Duchâtelet in Brussel met de auto tegengehouden door enkele supporters.[3] Op 4 juni 2013 berichtte de Waalse pers dat technisch directeur Jean-François De Sart en Christophe Dessy, voorzitter van de jeugdacademie, op het punt stonden op te stappen of ontslagen te worden.[4] Twee dagen later raakte bekend dat De Sart (zonder succes) gesolliciteerd had naar een functie bij de Belgische voetbalbond.[5] Op 10 juni werd het stadion beklad met graffiti en drongen een tiental supporters binnen tot in het kantoor van Duchâtelet.[6][7] Daarnaast gaf ook Louis Smal, voorzitter van de supportersfederatie, zijn ontslag als lid van de raad van bestuur van Standard.[8]
Op 27 juni 2013 vond er een raad van bestuur plaats op Sclessin. Duizenden Standardsupporters maakten van de gelegenheid gebruik om te betogen tegen het beleid van voorzitter Duchâtelet. Een groot deel van hen betrad ook het veld.[9] Op 29 juni ontbond sterkhouder William Vainqueur zijn contract dat nog tot 2016 liep via de wet van '78.[10] Een dag later liet Standard weten dat de jaarlijkse fandag wegens het aanhoudende protest niet zou doorgaan.[11] Op 1 juli 2013 gaf Duchâtelet aan dat hij bereid was om als voorzitter een stap opzij te zetten.[12] Vainqueur besloot de club uiteindelijk toch trouw te blijven en verlengde zijn contract. Ook andere sterkhouders als Michy Batshuayi en Imoh Ezekiel verlengden hun contract. Op 8 juli haalde de club gewezen Standardspeler Igor de Camargo terug naar Luik.[13] Op 31 augustus raakte bekend dat ook Mehdi Carcela de terugkeer zou maken naar Standard. Carcela werd de best betaalde speler in de Belgische competitie.[14]
Ondanks de woelige zomermaanden begon Standard uitstekend aan het seizoen 2013/14. De excentrieke Luzon, die zich vooral liet opmerken door zijn nerveuze en opgewonden houding naast het veld, week nooit af van zijn 4-4-2-opstelling en koos er aanvankelijk voor om voortdurend te roteren. Hoewel de pers die tactiek meermaals bekritiseerde, bleef Standard in zowel de competitie als Europa makkelijk winnen. Standard overleefde zonder veel moeite drie voorrondes van de UEFA Europa League en startte de competitie met negen opeenvolgende zeges. Mede dankzij de doorbraak van de 20-jarige spits Michy Batshuayi wist Standard al op de derde speeldag de koppositie te veroveren.
Terwijl er in de competitie geen maat stond op Standard, kreeg de club het in Europa erg moeilijk. De groepsfase van de Europa League draaide uit op een blamage. Standard veroverde in een in theorie makkelijke groep slechts één punt en werd zo verrassend laatste.
Vanaf de terugronde van de reguliere competitie opteerde Luzon voor een type-elftal, maar ook dan bleef Standard makkelijk boven de andere topclubs uitsteken. Pas aan het einde van de reguliere competitie kreeg Standard een eerste dipje. In de laatste vier duels verzamelde Standard slechts vier punten, waardoor de voorsprong op Club Brugge zienderogen slonk.
In play-off I begonnen de Rouches met een belangrijke 1-0 zege tegen rivaal RSC Anderlecht, maar een week later verloor een zwak spelend Standard met 2-0 van Zulte Waregem. Nadien speelde Standard drie keer op rij gelijk waardoor Club Brugge tot op een punt naderde. Toen Standard vervolgens met 2-1 verloor op het veld van Anderlecht was het voor het eerst sinds augustus 2013 geen leider meer. Maar het team van Luzon rechtte de rug en heroverde de leidersplaats na een klinkende 4-1 zege tegen Zulte Waregem, een duel dat ontsierd werd door vier rode kaarten en drie strafschoppen. Met nog drie speeldagen te gaan, was Standard nog steeds het best geplaatst om kampioen te worden. Bovendien kon het in zijn volgende wedstrijd grote concurrent Club Brugge definitief uit de titelrace slaan. Maar de West-Vlamingen wonnen in Luik met 0-1, waardoor ze net als Anderlecht over Standard sprongen in het klassement. De Rouches wisten op de voorlaatste speeldag Club Brugge nog in te halen, maar Anderlecht bleef buiten schot en veroverde opnieuw de landstitel. Standard sloot het seizoen af als vicekampioen.