Quindecime
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een quindecime (van Latijn: quindecimus, de vijftiende) is in de muziektheorie het interval in een diatonische toonladder tussen een eerste toon en de daarboven of eronder liggende vijftiende toon. Een quindecime omvat veertien toonafstanden.
De quindecime komt overeen met het dubbeloctaaf; het is een samengesteld interval opgebouwd uit twee octaven waarvan er in elk geval één rein is. Het interval tussen bijvoorbeeld de tonen c en c" is dus een quindecime. Men zegt dat de c" een quindecime boven de c ligt.
Ook de tweeklank die bestaat uit twee tonen die een quindecime uit elkaar liggen, wordt als quindecime aangeduid. De tweeklank c-c" is een quindecime, of de tonen c en c" vormen een quindecime.
Het telwoord 'vijftiende' is ook te zien in de aanduiding voor dubbel octaveren in notenschrift: 15ma (naar de Italiaanse vorm quindecima) of 15ma basso boven de notenbalk.