(718) Erida
planetoida / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
(718) Erida – planetoida z pasa głównego okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 128 dni w średniej odległości 3,06 au. Została odkryta 29 września 1911 roku w Obserwatorium Uniwersyteckim w Wiedniu przez Johanna Palisę. Nazwa planetoidy pochodzi od imienia córki amerykańskiego astronoma Armina Otto Leuschnera. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (718) 1911 MS.
Szybkie fakty Odkrywca, Data odkrycia ...
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
29 września 1911 |
Numer kolejny |
718 |
Oznaczenie tymczasowe |
1911 MS |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
3,0575 au |
Mimośród |
0,2003 |
Peryhelium |
2,4449 au |
Aphelium |
3,6701 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 127 dni 19 godzin |
Średnia prędkość |
17,04 km/s |
Inklinacja |
6,93° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
72,94 km |
Okres obrotu |
(17 h 26 min 49 s) h |
Albedo |
0,0399 |
Jasność absolutna |
9,6m |
Zamknij