54 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
54 pułk piechoty Strzelców Kresowych (54 pp) – oddział piechoty Armii Polskiej we Francji i Wojska Polskiego.
Ten artykuł dotyczy 54 pułku piechoty Strzelców Kresowych. Zobacz też: 54 Pułk Piechoty – inne pułki piechoty z numerem 54. |
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie |
1919 | ||
Rozformowanie |
1939 | ||
Nazwa wyróżniająca |
Strzelców Kresowych | ||
Tradycje | |||
Święto |
18 sierpnia | ||
Nadanie sztandaru |
1921 | ||
Rodowód |
12 Pułk Strzelców Polskich | ||
Kontynuacja | |||
Dowódcy | |||
Pierwszy |
płk armii franc. Schneider | ||
Ostatni |
ppłk dypl. Franciszek Pokorny | ||
Działania zbrojne | |||
wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Barem (3–4 VII 1920) bitwa pod Husiatynem (16–19 VII 1920) kampania wrześniowa | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja | |||
Rodzaj sił zbrojnych | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość |
6 Dywizja Strzelców Polskich | ||
|
Pułk wywodzi swój rodowód z jednostek Armii Polskiej we Włoszech. Sformowany we Francji na bazie 404 pułku piechoty pod nazwą 12 pułk strzelców polskich. W maju 1919 został przetransportowany do Polski, początkowo ulokowany na froncie przeciwniemieckim, a potem wysłany na front wojny polsko-ukraińskiej. Od 1920 walczył na froncie przeciwbolszewickim. Bronił między innymi Lwowa. Po wojnie początkowo pełnił służbę na linii demarkacyjnej, a następnie został dyslokowany do Tarnopola. Tu stacjonował do 1939 wchodząc w skład 12 Dywizji Piechoty. W jej też składzie walczył w wojnie obronnej 1939.