Antym IV
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Antym IV, gr. Ἄνθιμος Δ' (ur. 1785 w Stambule, zm. 1878 tamże) – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w latach 1840–1841 i 1848–1852.
Patriarcha Konstantynopola | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1785 | ||
Data i miejsce śmierci |
1878 | ||
Patriarcha Konstantynopola | |||
Okres sprawowania |
1840–1841, 1848–1852 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Wybór patriarchy |
1840, 1848 | ||
|
Urodził się w Stambule. Pełnił funkcję kanclerza Patriarchatu. Następnie był metropolitą Ikonium (1825–1835), Laryssy (1835–1837) i Nikomedii (1837–1840). Został wybrany na patriarchę Konstantynopola w 1840 r. Szybko został jednak złożony z urzędu i zesłany na Wyspy Książęce. Ponownie został wybrany w 1848 r. W czasie swojej drugiej kadencji prowadził tajne negocjacje z Prawosławnym Kościołem Grecji, który ogłosił w 1833 r. autokefalię. W 1850 r. została ona uznana przez Konstantynopol. W 1852 roku został ponownie złożony z urzędu i wysłany na Wyspy Książęce, gdzie pozostał aż do śmierci w 1878 r.
- Venance Grumel, Traité d'études byzantines, t. 1: La chronologie, Paris: Presses universitaires de France 1958, s. 440.