Appalachy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Appalachy (ang. Appalachian Mountains, fr. Appalaches) – łańcuch górski we wschodniej części Ameryki Północnej, w USA i Kanadzie.
Appalachy w Karolinie Północnej | |||
Kontynent | |||
---|---|---|---|
Państwo | |||
Najwyższy szczyt |
Mount Mitchell 2037 m n.p.m. | ||
Długość |
2600 km | ||
Lokalizacja Appalachów na mapie Ameryki Północnej | |||
38°00′00,0000″N 79°00′00,0000″W | |||
| |||
| |||
|
Rozciągają się od Niziny Zatokowej w kierunku północno-wschodnim do Nowej Fundlandii, na długości 2600 km (szerokość od 300 do 500 km). Najwyższym szczytem jest Mount Mitchell – 2037 m n.p.m.
Północno-wschodnia część Appalachów powstała w orogenezie kaledońskiej, a część południowo-zachodnia w hercyńskiej (appalachijskiej). Appalachy są zbudowane ze skał osadowych prekambru i paleozoiku. Zapadliska rzek Hudson i Mohawk dzielą Appalachy na Północne i Południowe.
Appalachy porastają głównie lasy mieszane. Występują tu złoża węgla kamiennego (w tym antracytu), rud żelaza i cynku, ropy naftowej, gazu ziemnego, grafitu i marmuru.[potrzebny przypis]
Wzdłuż Appalachów wytyczono szlak turystyczny pod nazwą Szlak Appalachów (Appalachian Trail) o długości 3476 km.