Appendektomia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Appendektomia – chirurgiczne usunięcie wyrostka robaczkowego. Wskazaniem do operacji jest najczęściej rozpoznanie ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego[1][2]. Powszechnie stosowana także w przypadku powstania ropnia okołowyrostkowego (po odpowiednim leczeniu nieoperacyjnym)[1]. Jest wykonywany w znieczuleniu ogólnym[3].
Appendektomie wykonuje się na dwa sposoby:
- Klasycznie z cięcia McBurneya na długości ok. 5–10 cm[3]. Wyrostek odcina się od jelita ślepego (kątnicy), po uprzednim podwiązaniu naczyń krwionośnych. Pozostałość wyrostka wgłębia się do wewnątrz kątnicy i zamyka odpowiednim szwem[2].
- Laparoskopowo poprzez wprowadzenie do jamy otrzewnowej trzech trokarów przez niewielkie (ok. 0,5–1 cm) cięcia. W tym przypadku gojenie się ran jest zazwyczaj krótsze, jednakże z różnych przyczyn technika ta nie zawsze może zostać zastosowana[3].
Zabieg ten po raz pierwszy został przeprowadzony (z powodzeniem) w Kanadzie przez Abrahama Grovesa pod koniec XIX wieku. W 1902 roku natomiast, w wyniku wielodniowego odwlekania terminu operacji, omal nie doszło do śmierci Edwarda VII. W dzisiejszych czasach po stwierdzeniu konieczności przeprowadzenia tej operacji, wykonuje się ją bezzwłocznie[3].