Boston Celtics
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Boston Celtics – amerykański klub koszykarski uczestniczący w rozgrywkach ligi NBA, w której są członkami Dywizji Atlantyckiej (Konferencja Wschodnia). Swoje mecze rozgrywa w hali TD Garden. Celtics obok LA Lakers jest najbardziej utytułowanym klubem NBA – oba kluby zdobyły po 17 tytułów mistrzowskich[1]. Ich zawodnicy otrzymali łącznie 10 tytułów najbardziej wartościowego zawodnika sezonu, a 28 osób związanych z Celtics jest członkiem koszykarskiej galerii sław[2].
Pełna nazwa |
Boston Celtics od 1946 | ||
---|---|---|---|
Przydomek |
Celtowie | ||
Maskotka | |||
Barwy |
zielony, złoty, czarny, biały | ||
Data założenia |
6 czerwca 1946 | ||
Liga | |||
Państwo | |||
Adres | |||
Hala sportowa |
TD Garden | ||
Właściciel |
Boston Basketball Partners L.L.C. | ||
Prezes |
Rich Gotham | ||
Menedżer generalny | |||
Trener |
Joe Mazzulla | ||
Asystent trenera |
Ben Sullivan, Damon Stoudamire, Aaron Miles, Aaron Miles, Damon Stoudamire, DJ MacLeay | ||
| |||
Strona internetowa |
Klub powstał w 1946 roku w Bostonie, współtworząc ligę BAA, która trzy lata później przekształciła się w NBA. W pierwszych latach istnienia zespół prowadził Red Auerbach, a gwiazdą zespołu był Bob Cousy. Nieco później do drużyny dołączył Bill Russell, który wkrótce objął też stanowisko głównego i grającego trenera. Za ich czasów, Celtics zdobyli 11 tytułów mistrzowskich, dominując resztę ligi. W końcówce lat 70., w Bostonie pojawił się Larry Bird, który doprowadził Celtics do trzech tytułów mistrzowskich. Jego rywalizacje z Magikiem Johnsonem w owych latach, stały się klasykiem światowej koszykówki[3]. Po zakończeniu kariery przez Birda w 1993 roku, Celtics przeżywali kryzys, jednakże wszystko zmieniło się, gdy wybrali oni w drafcie NBA 1998 Paula Pierce’a. Przez 9 kolejnych lat drużyna wracała powoli do dawnej sławy. W 2007[4] roku zawodnikami Celtics zostali Kevin Garnett i Ray Allen, którzy wraz z Pierce’em stworzyli tzw. Wielką Trójkę. Ówczesny sezon zasadniczy, Celtics zakończyli z bilansem 66–16, zwyciężając o 40 spotkań więcej niż sezon wcześniej. Dotarli do Finałów NBA, gdzie to pokonali wynikiem 4:2 Los Angeles Lakers. Tym samym zdobyli kolejny – 17 tytuł mistrzowski, po 22 latach przerwy. W 2010 roku, Celtics awansowali do Finałów NBA i prowadzili już 3:2[5], jednakże przegrali ostatecznie w 7 meczach z Los Angeles Lakers[6].