Dialekt prizreńsko-południowomorawski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dialekt prizreńsko-południowomorawski (serb.-chorw. prizrensko-južnomoravski dijalekt[1]) – dialekt należący do grupy dialektów torlackich, włączanych niekiedy do grupy dialektów sztokawskich[2]. Obszarem zajmowany przez dialekt prizreńsko-południowomorawski obejmuje zachodnią i południową część obszaru torlackiego – na południowym zachodzie sięga aż po granicę z Albanią przez Prizren i Dziakowicę, na południu po granicę z Macedonią (z serbskimi osadami w jej północnej części), na północy i zachodzie styka się z obszarem dialektu kosowsko-resawskiego, a na wschód rozciąga się w kierunku Nisza w dolinie Południowej Morawy aż po granicę serbsko-bułgarską[1].
Zachodnia część obszaru dialektalnego znacznie się skurczyła w wyniku agresji NATO na Jugosławię i następujących po tym pogromów i wypędzeń ludności serbskiej[3].