Elwira Seroczyńska
polska łyżwiarka szybka, medalistka olimpijska / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Elwira Seroczyńska?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Elwira Seroczyńska, z domu Potapowicz (ur. 1 maja 1931 w Wilnie, zm. 24 grudnia 2004 w Londynie) – polska łyżwiarka szybka, olimpijka, wielokrotna mistrzyni Polski, zdobywczyni srebrnego medalu na igrzyskach w Squaw Valley 1960 i zdobywczyni tzw. małego mistrzostwa świata z Imatry 1962[1]. Zawodniczka Stali Elbląg, Stali FSO Warszawa i Sarmaty Warszawa, później trenerka.
Data i miejsce urodzenia |
1 maja 1931 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 grudnia 2004 | |||||||||
Klub |
Stal Elbląg (1950–1953) | |||||||||
Wzrost |
160 cm | |||||||||
Reprezentacja | ||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||
Córka Stanisława i Heleny Monkiewicz, z wykształcenia technik ekonomista, absolwentka Państwowego Liceum Administracyjno-Gospodarczego w Elblągu (1951) i warszawskiego AWF (1972), gdzie otrzymała tytuł magistra[2]. W 1955 wyszła za łyżwiarza z Elbląga, Jacka Seroczyńskiego, z którym później się rozwiodła. Mieli syna Dariusza (ur. 1958), absolwenta Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej[2].
Jej rekordy życiowe to 46,80 na 500 m, 1:39,20 na 1000 m, 2:25,70 na 1500 m, 8:11,10 na 3000 m i 10:35,40 na 5000 m[3]. Zasłużona Mistrzyni Sportu, odznaczona m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.