Emílio Garrastazu Médici
wojskowy i polityk brazylijski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Emílio Garrastazu Médici (ur. 4 grudnia 1905, zm. 9 października 1985) – brazylijski generał, trzeci prezydent Brazylii w okresie dyktatury wojskowej (1964-1985).
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data śmierci | |||
31. prezydent Brazylii | |||
Okres |
od 30 października 1969 | ||
Przynależność polityczna |
ARENA | ||
Wiceprezydent |
Augusto Rademaker | ||
Poprzednik | |||
Następca | |||
Odznaczenia | |||
|
Urodził się w Bagé (Rio Grande do Sul) w rodzinie pochodzenia włoskiego i baskijskiego, wcześniej zamieszkałej w Urugwaju. Do armii wstąpił w latach 20., uzyskując rangę generała w 1961.
Był bliskim sojusznikiem marszałka Artura da Costa e Silvy, który sprawował władzę dyktatorską w latach 1967-1969. Costa e Silva mianował go w 1967 naczelnikiem Narodowej Służby Informacyjnej (służby bezpieczeństwa wewn.)
W dwa lata później, kiedy dowodził Trzecią Armią, po wylewie doznanym przez da Costę e Silvę, został wybrany prezydentem przez kontrolowany przez juntę Kongres. Urząd objął 30 października 1969 i sprawował do 15 marca 1974.
Za jego rządów Brazylia notowała średnio 10% wzrostu gospodarczego w roku. Z drugiej strony tortury i mordy policyjne stały się codziennością. Uważano go za kontynuatora twardogłowej i ultrakonserwatywnej polityki da Costy e Silvy w znacznie zwielokrotnionym stopniu.
Następcą Garrastazu został generał Ernesto Geisel, który odszedł od jego konserwatywnej polityki i zapoczątkował proces powolnej socjalizacji i demokratyzacji.