Flauta
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Flauta (sztil, cisza morska) – określenie żeglarskie oznaczające brak wiatru. Pogoda bezwietrzna, prędkość wiatru 0,2 m/s (< 1 km/h), 0° w skali Beauforta). Lustrzana tafla wody.
|
Ten artykuł od 2021-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |