Generator Van de GraaffaZ Wikipedii, wolnej encyclopedia Generator Van de Graaffa – generator elektrostatyczny, wykorzystujący ruchomy pas do gromadzenia ładunku elektrycznego w metalowej czaszy, wytwarzając bardzo wysokie napięcie ale o bardzo małej średniej wartości prądu elektrycznego. Schemat generatora Van de Graaffa:1. Pusta metalowa kula (z ładunkiem dodatnim)2. Elektrody podłączone do kuli, szczotka zapewniająca kontakt pomiędzy elektrodą i pasem3. Górny wałek (na przykład z pleksi)4. Jedna strona pasa z ładunkami dodatnimi5. Druga strona pasa z ładunkami ujemnymi6. Dolna rolka (metalowa)7. Dolna elektroda (na spodzie)8. Kuliste urządzenie z ujemnymi ładunkami, używane do rozładowania głównej kuli9. Iskry wytwarzane przez różnicę potencjałów Generator został skonstruowany w 1929 roku przez fizyka amerykańskiego Roberta J. Van de Graaffa.
Generator Van de Graaffa – generator elektrostatyczny, wykorzystujący ruchomy pas do gromadzenia ładunku elektrycznego w metalowej czaszy, wytwarzając bardzo wysokie napięcie ale o bardzo małej średniej wartości prądu elektrycznego. Schemat generatora Van de Graaffa:1. Pusta metalowa kula (z ładunkiem dodatnim)2. Elektrody podłączone do kuli, szczotka zapewniająca kontakt pomiędzy elektrodą i pasem3. Górny wałek (na przykład z pleksi)4. Jedna strona pasa z ładunkami dodatnimi5. Druga strona pasa z ładunkami ujemnymi6. Dolna rolka (metalowa)7. Dolna elektroda (na spodzie)8. Kuliste urządzenie z ujemnymi ładunkami, używane do rozładowania głównej kuli9. Iskry wytwarzane przez różnicę potencjałów Generator został skonstruowany w 1929 roku przez fizyka amerykańskiego Roberta J. Van de Graaffa.