Ignacy Krasicki
polski pisarz i poeta, biskup warmiński / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Ignacy Krasicki?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Ignacy Błażej Franciszek Krasicki herbu Rogala (ur. 3 lutego 1735 w Dubiecku, zm. 14 marca 1801 w Berlinie) – biskup warmiński od 1767, arcybiskup gnieźnieński od 1795, książę sambijski, hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, prezydent Trybunału Głównego Koronnego w Lublinie w 1765[1], proboszcz[2] przemyski, kustosz kapituły katedralnej lwowskiej w 1765 roku[3], poeta, prozaik, publicysta i encyklopedysta, kawaler maltański zaszczycony Krzyżem Devotionis[4], mianowany biskupem tytularnym Verinopolis w 1766 roku[5]. Prymas Polski od 1795 r. aż do śmierci.
Ten artykuł dotyczy biskupa i pisarza. Zobacz też: Ignacy Krasicki – ujednoznacznienie. |
Arcybiskup gnieźnieński, prymas Polski | |||
portret Ignacego Krasickiego pędzla Per Kraffta (starszego) z ok. 1767 roku | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Miejsce pochówku |
bazylika prymasowska Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gnieźnie | ||
Arcybiskup gnieźnieński | |||
Okres sprawowania |
1795–1801 | ||
Biskup warmiński | |||
Okres sprawowania |
1767–1795 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
2 lutego 1759 | ||
Sakra biskupia |
28 grudnia 1766 | ||
Odznaczenia | |||
| |||
| |||
|
Data konsekracji |
28 grudnia 1766 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | |||||||
|
Jeden z głównych przedstawicieli polskiego oświecenia. Nazywany „księciem poetów polskich”.
Jako biskup warmiński (stąd pseudonim X.B.W. – książę biskup warmiński) z rozmachem urządzał swoje rezydencje w Lidzbarku Warmińskim i Smolajnach. Z racji pełnionej funkcji zasiadał w Senacie Rzeczypospolitej.
W roku 1781 wydał nakładem drukarni Michała Grölla w Warszawie 2-tomowy Zbiór potrzebniejszych wiadomości, trzecią po Inventores rerum Jan Protasowicza i Nowych Atenach polską encyklopedię powszechną. Jest również autorem dzieła uznawanego za pierwszą polską powieść (Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki). Tworzył głównie bajki, satyry i poematy heroikomiczne.