Indywidualne mistrzostwa Norwegii na żużlu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Indywidualne mistrzostwa Norwegii w sporcie żużlowym to rozgrywany corocznie cykl turniejów wyłaniających mistrza Norwegii.
Początki rozgrywania mistrzostw sięgają 1938 roku, kiedy to w turnieju rozgrywanym w Trondheim, zwycięstwo odniósł Ragnar C. Erichsen reprezentujący klub NMK Oslo, wyprzedzając Leiva Samsinga i Haralda Wiika Hansena.
Najbardziej utytułowanym norweskim żużlowcem jest Lars Gunnestad, dziesięciokrotny mistrz kraju w latach 1988, 1990-1993, 1995, 1998-1999 i 2001-2003. Po siedem złotych medali wywalczyli Leif O. "Basse" Hveem (1940, 1947-1949, 1951-1953) oraz Aage Hansen (1956-1961, 1963). Pięciokrotnie mistrzostwo kraju udało się wywalczyć Reinarowi Eide w latach 1967-1971 i Runemu Soli w latach 2006-2010. Cztery złote medale na swoim koncie mają Sverre Hartfeld, Rune Holta, Mikke Bjerk i Glenn Moi, natomiast trzykrotnie mistrzostwo kraju udało się zdobyć Audunowi Ove Olsenowi i Arntowi Forlandowi.