Julia Clair
francuska skoczkini narciarska / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Julia Clair?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Julia Clair (ur. 20 marca 1994 w Saint-Dié-des-Vosges[1]) – francuska skoczkini narciarska, reprezentantka klubu Ski Club Xonrupt, srebrna medalistka Mistrzostw Francji w Skokach Narciarskich 2010 i 2011.
Julia Clair (2023) | |||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Ski Club Xonrupt | ||||||||||||
Debiut w PŚ |
3 grudnia 2011 w Lillehammer (34. miejsce) | ||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
7 stycznia 2011 w Hinterzarten (8. miejsce) | ||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
22 marca 2014 w Planicy (3. miejsce) | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
|
Pierwszy raz na międzynarodowej arenie wystąpiła 12 sierpnia 2007 w Bischofsgrün, gdzie zajęła 52. miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego[2]. Pierwsze punkty do klasyfikacji PK zdobyła 8 sierpnia 2009 na tej samej skoczni, zajmując 30. pozycję[3].
12 września 2010 na skoczni w Lillehammer po raz pierwszy zajęła miejsce w pierwszej dziesiątce zawodów Pucharu Kontynentalnego – uplasowała się na dziewiątym miejscu. Najwyższą pozycję w karierze zajęła natomiast 19 sierpnia 2011 w Oberwiesenthal, gdzie była czwarta[4].
W kwietniu 2010 została srebrną medalistką mistrzostw Francji w skokach narciarskich w Prémanon, przegrywając tylko z Caroline Espiau[5]. Podobny sukces osiągnęła również w marcu 2011, gdy, podczas mistrzostw Francji w skokach narciarskich rozgrywanych w Chaux-Neuve, zdobyła srebrny medal, przegrywając z Coline Mattel[6]. W 2012 zdobyła kolejny medal mistrzostw Francji, tym razem brązowy, przegrywając z Mattel i Léą Lemare[7].
Dwukrotnie uczestniczyła w zawodach o mistrzostwo świata juniorek w skokach narciarskich. Zarówno w 2010 w Hinterzarten, jak i rok później w Otepää zajęła 35. lokatę[8].
3 grudnia 2011 zadebiutowała w Pucharze Świata, zajmując 34. miejsce w Lillehammer.
7 stycznia 2012 po raz pierwszy zawodniczka znalazła się w pierwszej dziesiątce najlepszych zawodników konkursu PŚ kobiet w Hinterzarten, zajmując 8. miejsce, po oddanym jedynym skoku (ze względu na odwołaną II serię) na odległość 93 metrów[9].
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
19. | 11 lutego | 2014 | Soczi / Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-95 | HS-106 | ind. | 95,5 m | 91,5 m | 218,5 pkt | 28,9 pkt | Carina Vogt |
34. | 5 lutego | 2022 | Pekin / Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | ind. | 64,0 m | – | 43,3 pkt | 195,7 pkt | Urša Bogataj |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
35. | 22 lutego | 2013 | Val di Fiemme / Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | ind. | 82,0 m | – | 79,0 pkt | 174,7 pkt | Sarah Hendrickson |
21. | 20 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | ind. | 89,0 m | 83,5 m | 205,3 pkt | 31,6 pkt | Carina Vogt |
8. | 22 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[uwaga 1] | 88,0 m | 86,5 m | 773,2 pkt (199,0 pkt) | 144,7 pkt | Niemcy |
17. | 25 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | ind. | 86,5 m | 97,5 m | 225,4 pkt | 54,2 pkt | Ema Klinec |
20. | 3 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | ind. | 104,0 m | 112,5 m | 198,5 pkt | 98,1 pkt | Maren Lundby |
33. | 23 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | ind. | 85,5 m | – | 92,6 pkt | 156,5 pkt | Katharina Althaus |
7. | 25 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | druż.[uwaga 2] | 89,5 m | 91,0 m | 671,6 pkt (190,6 pkt) | 172,2 pkt | Niemcy |
17. | 1 marca | 2023 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | ind. | 116,0 m | 122,5 m | 207,5 pkt | 56,7 pkt | Alexandria Loutitt |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
35. | 29 stycznia | 2010 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | ind. | 76,0 m | – | 66,5 pkt | 201,0 pkt | Elena Runggaldier |
35. | 27 stycznia | 2011 | Otepää | Tehvandi | K-90 | HS-100 | ind. | 75,5 m | – | 80,0 pkt | 177,5 pkt | Coline Mattel |
20. | 23 lutego | 2012 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-109 | ind. | 87,5 m | 85,0 m | 183,5 pkt | 93,0 pkt | Sara Takanashi |
5. | 25 lutego | 2012 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-109 | druż.[uwaga 3] | 81,5 m | 88,0 m | 691,5 pkt (177,5 pkt) | 276,5 pkt | Japonia |
19. | 24 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | ind. | 82,0 m | 85,0 m | 192,5 pkt | 75,5 pkt | Sara Takanashi |
2. | 26 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | druż.[uwaga 4] | 81,5 m | 92,5 m | 787,0 pkt (209,0 pkt) | 222,0 pkt | Słowenia |
7. | 28 stycznia | 2014 | Val di Fiemme / Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | ind. | 89,5 m | 92,5 m | 220,5 pkt | 42,4 pkt | Sara Takanashi |
3. | 30 stycznia | 2014 | Val di Fiemme / Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | druż.[uwaga 5] | 96,5 m | 98,5 m | 856,9 pkt (240,6 pkt) | 62,1 pkt | Japonia |
Indywidualnie
2023 Kraków/Zakopane[uwaga 6] | – | 18. miejsce (K-95) |
Starty J. Clair na igrzyskach europejskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
18. | 27 czerwca | 2023 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | indywid. | 88,0 m | 86,0 m | 189,8 pkt | 72,8 pkt | Jacqueline Seifriedsberger |