Kaarel Nurmsalu
estoński kombinator norweski i skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Kaarel Nurmsalu?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Kaarel Nurmsalu (ur. 30 kwietnia 1991 w Tamsalu) – estoński kombinator norweski i skoczek narciarski, trzykrotny brązowy medalista Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2011 w Otepää (w kombinacji norweskiej i skokach narciarskich), mistrz Estonii w skokach narciarskich w 2010, 2011 i 2012 roku.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Skiclub Telemark | |||||||||||||||||||||
Reprezentacja | ||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
27 listopada 2011 w Ruce (43. miejsce) | |||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
16 lutego 2013 w Oberstdorfie (26. miejsce) | |||||||||||||||||||||
Rekord życiowy | ||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
|
Kombinacja norweska
Po raz pierwszy na międzynarodowej arenie wystartował 14 marca 2007 podczas konkursu kombinacji norweskiej na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio. Zajął wówczas 56. miejsce w biegu na 10 kilometrów. W rywalizacji drużynowej uplasował się na 12. miejscu, a w sprincie indywidualnym na miejscu 62.
W 2009 roku zadebiutował w konkursie Pucharu Świata w kombinacji norweskiej, zajmując 42. miejsce w zawodach w Klingenthal. W tym samym roku uczestniczył w mistrzostwach świata w Libercu. W konkurencji drużynowej (sztafeta 4x5 km) uplasował się na dziewiątej pozycji.
We wrześniu 2010 na skoczni Tehvandi Nurmsalu zdobył tytuł mistrza Estonii w skokach narciarskich[2]. 26 listopada tego samego roku w Ruce po raz pierwszy w karierze zdobył punkty do klasyfikacji Pucharu Świata w kombinacji norweskiej, zajmując 30. lokatę.
15 stycznia 2011 w Klingenthal wygrał konkurs Pucharu Kontynentalnego w kombinacji, a dzień później był siódmy. W styczniu 2011 podczas rozgrywanych w Otepää mistrzostw świata juniorów w narciarstwie klasycznym dwukrotnie stanął na najniższym stopniu podium. Najpierw 27 stycznia w konkursie kombinacji norweskiej, a dzień później w skokach narciarskich.
Skoki narciarskie
12 marca 2011 zadebiutował w Pucharze Świata w skokach narciarskich w konkursie drużynowym. Reprezentacja Estonii zajęła wtedy ostatnie, dziewiąte miejsce[3].
W kwietniu 2011 postanowił startować wyłącznie w zawodach w skokach narciarskich[4]. 13 sierpnia 2011 został ponownie mistrzem Estonii na skoczni K-90 Tehvandi w Otepää, oddając skoki na odległość 93 m i 98 m[5]. Swój rekord życiowy w długości lotu (będący zarazem rekordem kraju) ustanowił 24 lutego 2012 na Vikersundbakken w Vikersund, gdzie podczas anulowanej serii konkursowej mistrzostw świata w lotach narciarskich uzyskał 204 metry[6]. W chwili przerwania konkursu zajmował 25. pozycję, ostatnią gwarantującą awans do kolejnych serii. W powtórzonym konkursie indywidualnym zajął 37. miejsce.
16 lutego 2013 na mamuciej skoczni Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie po raz pierwszy w karierze zdobył punkty Pucharu Świata w skokach narciarskich, zajmując 26. miejsce[7]. Tę samą pozycję zajął na MŚ 2013 w konkursach na skoczni normalnej i na skoczni dużej. Kolejne punkty PŚ zdobył w Lahti, gdzie również był 26. Na Holmenkollbakken był 21. Jednak najlepszy wynik osiągnął w zawodach w Planicy, gdzie na mamuciej skoczni zajął 13. pozycję po skokach na 194,5 m i 200,5 m[8]. W swoim pierwszym punktowanym sezonie PŚ zajął 49. miejsce w klasyfikacji generalnej, ex aequo z Romanem Koudelką, z 40 punktami. W klasyfikacji lotników był 35. z dorobkiem 25 punktów.
Przed rozpoczęciem rywalizacji w Letniej Grand Prix 2013, Nurmsalu wystartował w zawodach z cyklu Finlandia Veikkaus Cup na obiekcie HS 100 w Rovaniemi. Odniósł w nich zwycięstwo, pokonując czołowych zawodników fińskich po skokach na 94 m i 93 m[9]. Następny konkurs tego cyklu rozegrano na dużym obiekcie w Ruce – tam Nurmsalu był piąty, przegrywając o 35 pkt ze zwycięzcą Laurim Asikainenem. W ostatnim konkursie, na normalnej skoczni w Vuokatti zajął trzecie miejsce, oddając skoki na 92 m i 87 m[10]. Na tej samej pozycji uplasował się w klasyfikacji generalnej Veikkaus Cup, z dorobkiem 205 pkt, o 20 mniejszym niż zwycięzcy Janne Ahonena[11].
W sezonie 2013/2014 w Pucharze Świata zdobył 52 pkt, najlepszy występ notując w Oslo, gdzie był szósty. Reprezentował swój kraj także na Igrzyskach w Soczi.
Po zakończeniu kariery sportowej
Przed sezonem letnim 2014 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej ze względu na brak odpowiedniego wsparcia finansowego[12]. Po zakończeniu kariery sportowej skupił się na studiach na Uniwersytecie Technicznym w Tallinnie i rozpoczął pracę jako sprzedawca[13]. 5 marca 2016 wziął udział w Mistrzostwach Estonii w skokach narciarskich, które wygrał z przewagą 25 punktów nad drugim zawodnikiem[14].
Wznowienie kariery sportowej
W połowie sezonu 2016/2017 powrócił do skoków narciarskich po ponad dwuletniej przerwie. W piątej próbie po powrocie zdobył pierwszy punkt Pucharu Świata za 30. miejsce na skoczni do lotów narciarskich w Oberstdorfie[15] oraz w próbie przedolimpijskiej w Pjongczangu. Po sezonie 2016/2017 ponownie zakończył karierę z powodów zdrowotnych. Przyznał, że w celu utrzymania wagi ciała musiał się głodzić i stało się to niebezpieczne dla jego zdrowia[16].
31 marca 2018 wziął udział w Mistrzostwach Estonii w skokach narciarskich, gdzie zajął 5. miejsce. Były czołowy estoński zawodnik startował jednak amatorsko, bez wcześniejszego treningu oraz z nadwagą[17].