Karakol (taktyka walki)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Karakol (franc. caracole) – taktyka walki jazdy stosowana od drugiej połowy XVI do połowy XVII wieku, polegająca na cyklicznym ostrzeliwaniu przeciwnika bronią strzelecką przez kolejne szeregi kawalerzystów. Odpowiednik kontrmarszu stosowanego w piechocie.
Ten artykuł dotyczy taktyki walki. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy. |