Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1924
lista w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1924?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1924 – zestawienie państw, reprezentowanych przez narodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali na I Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1924 roku w Chamonix.
Zawody w Chamonix nosiły nazwę Tygodnia Sportów Zimowych[1], dopiero w 1925 roku Międzynarodowy Komitet Olimpijski podjął decyzję o cyklicznym rozgrywaniu zimowych igrzysk olimpijskich i o uznaniu zawodów w Chamonix za ich pierwszą edycję[2]. Na igrzyskach przeprowadzono 16 konkurencji w 9 dyscyplinach sportowych[3]. Tylko cztery konkurencje już wcześniej rozgrywane były w ramach igrzysk olimpijskich – w ich letnich edycjach w 1908 roku w Londynie rozegrano cztery konkurencje w łyżwiarstwie figurowym (jedna z nich, pokaz specjalny, odbyła się tylko na tych igrzyskach) oraz w 1920 roku w Antwerpii przeprowadzono zawody w łyżwiarstwie figurowym (trzy konkurencje) i hokeju na lodzie (turniej mężczyzn). Pozostałe konkurencje przeprowadzone w Chamonix debiutowały w programie olimpijskim[3].
W igrzyskach olimpijskich wzięło udział 258 sportowców[4] z 16 narodowych reprezentacji[3], nie licząc Estonii, której jedyny reprezentant wycofał się z udziału[4]. Dla reprezentacji Łotwy i Polski występ w Chamonix był debiutem w igrzyskach olimpijskich[uwaga 1][5].
Medalistami zostali sportowcy z dziesięciu reprezentacji, co oznacza, że sześć państw zakończyło igrzyska z zerowym dorobkiem medalowym. Zwycięstwo w klasyfikacji medalowej odniosła reprezentacja Norwegii z czterema złotymi, siedmioma srebrnymi i sześcioma brązowymi medalami[6]. Pod względem liczby zdobytych medali był to jednak najsłabszy występ Norwegów od Letnich Igrzysk Olimpijskich 1908 w Londynie[7]. Drugie miejsce zajęła reprezentacja Finlandii z dorobkiem jedenastu medali (czterech złotych, czterech srebrnych i trzech brązowych)[6]. Był to co prawda najsłabszy występ olimpijski Finów od 1908 roku, ale po raz pierwszy reprezentant tego kraju (Clas Thunberg) zdobył pięć medali w trakcie jednych igrzysk[8]. Trzecia w klasyfikacji medalowej reprezentacja Austrii[6], zdobywając dwa złote i jeden srebrny medal, uzyskała najlepszy rezultat w igrzyskach olimpijskich od ich pierwszej edycji w Atenach w 1896 roku, nie licząc olimpiady letniej w 1906 roku[9].
Najsłabsze w historii wyniki, jeśli chodzi o liczbę medali olimpijskich, osiągnęły również reprezentacje Stanów Zjednoczonych, Kanady, Francji i Belgii[10][11][12][13]. Kanada po raz pierwszy zakończyła igrzyska tylko z jednym medalem[11], a Francja i Belgia po raz pierwszy nie zdobyły ani złotego, ani srebrnego medalu[12][13]. Francja została jednocześnie pierwszym w historii państwem-organizatorem nowożytnych igrzysk olimpijskich, który na własnym terytorium nie zdobył złotego medalu olimpijskiego[14].
Multimedalistami igrzysk olimpijskich w Chamonix zostało sześciu sportowców, spośród których trzech zdobyło co najmniej jedno złoto. Najbardziej utytułowanym zawodnikiem igrzysk został łyżwiarz szybki Clas Thunberg z trzema złotymi, jednym srebrnym i jednym brązowym medalem. Pięć medali wywalczył również inny panczenista, Roald Larsen (dwa srebrne i trzy brązowe). Drugie miejsce w indywidualnej klasyfikacji medalowej zajął jednak narciarz klasyczny Thorleif Haug, który zdobył trzy medale w biegach narciarskich i kombinacji norweskiej[6].
W dniu zamknięcia igrzysk złotymi medalami olimpijskimi wyróżniono alpinistów, którzy uczestniczyli w wyprawie na Mount Everest w 1922 roku[15]. Założyciel i ówczesny przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, Pierre de Coubertin nagrodził 21 członków ekspedycji, spośród których dwunastu pochodziło z Wielkiej Brytanii, siedmiu z Indii, a po jednym z Australii i Nepalu. Przyznane w alpinizmie medale nie są zaliczane do oficjalnej klasyfikacji medalowej igrzysk w Chamonix[16][17][18].