Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1964
lista w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1964?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1964 – zestawienie państw, reprezentowanych przez narodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali na IX Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1964 roku w Innsbrucku.
Na igrzyskach przeprowadzono 34 konkurencje w 10 dyscyplinach sportowych, czyli o 7 konkurencji więcej niż podczas poprzednich zimowych igrzysk, które odbyły się w Squaw Valley[1][2]. W programie igrzysk w Innsbrucku ponownie znalazły się dwie konkurencje bobslejowe (dwójki i czwórki mężczyzn), których nie rozegrano w Squaw Valley. Ponadto do programu igrzysk włączono po raz pierwszy trzy konkurencje saneczkarskie (jedynki i dwójki mężczyzn oraz jedynki kobiet), a także bieg narciarski na 5 km kobiet i konkurs indywidualny w skokach narciarskich na dużym obiekcie[3].
W igrzyskach olimpijskich wzięło udział 1094 sportowców (894 mężczyzn i 200 kobiet) z 36 narodowych reprezentacji[2]. Oznaczało to rekordową liczbę uczestników zimowych igrzysk olimpijskich, a także pierwszą edycję tej imprezy, podczas której liczba uczestników przekroczyła 1000[4]. Dla dwóch państw – Korei Północnej i Mongolii – występ w Innsbrucku był debiutem olimpijskim, zarówno biorąc pod uwagę igrzyska zimowe, jak i letnie[5]. Ponadto w zimowych igrzyskach olimpijskich pierwszy start zaliczyły Indie[3].
Medale olimpijskie zdobyli sportowcy z 14 państw, co oznacza, że 22 reprezentacje wyjechały z igrzysk z zerowym dorobkiem medalowym. W klasyfikacji medalowej zwyciężyli reprezentanci Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, w których dorobku znalazło się jedenaście złotych, osiem srebrnych i sześć brązowych medali[2]. Był to najlepszy wynik medalowy tego kraju na zimowych igrzyskach olimpijskich, po raz drugi z rzędu liczba zdobytych przez ZSRR złotych medali wyniosła jedenaście[6]. Jednocześnie były to piąte z rzędu igrzyska, po zimowych w 1956 i 1960 oraz letnich w 1956 i 1960, w których w tabeli medalowej triumfował Związek Radziecki[7][8][1][9].
Pierwszy medal igrzysk olimpijskich dla Korei Północnej zdobyła Han Pil-hwa – srebrny w biegu łyżwiarskim na 3000 m kobiet[10][11]. Był to jednocześnie pierwszy medal zimowych igrzysk olimpijskich wywalczony przez sportsmenkę z Azji[12]. Pierwszy złoty medal zimowych igrzysk olimpijskich dla Holandii i zarazem pierwsze złoto olimpijskie od Letnich Igrzysk Olimpijskich 1948 dla tego kraju zdobyła Sjoukje Dijkstra w konkursie solistek w łyżwiarstwie figurowym[13][14].
Po raz pierwszy rola gospodarza igrzysk olimpijskich przypadła Austrii. Podczas igrzysk w Innsbrucku reprezentanci gospodarzy osiągnęli najlepszy start w dotychczasowej historii występów w zimowych igrzyskach olimpijskich. Po raz drugi w historii, po igrzyskach w Cortina d’Ampezzo, w ich dorobku znalazły się cztery złote medale olimpijskie. Był to zarazem najlepszy występ Austriaków w igrzyskach olimpijskich od Letnich Igrzysk Olimpijskich 1936[15]. Najlepszy wynik medalowy w zimowych igrzyskach olimpijskich osiągnęli również sportowcy z Francji, którzy po raz pierwszy zdobyli trzy złote medale. Był to najlepszy występ olimpijski Francuzów od letnich igrzysk w Melbourne[16].
Najlepszy start w zimowych edycjach od igrzysk w Chamonix odnotowali reprezentanci Finlandii, dla których był to najlepszy start olimpijski od letnich igrzysk w Helsinkach[17]. Dla Norwegów, występ w Innsbrucku był najlepszym startem olimpijskim od zimowych igrzysk w Oslo[18], a dla Szwedów – najlepszym zimowym startem od 1948 roku[19].
Reprezentacja Wielkiej Brytanii po raz pierwszy od 12 lat, czyli od igrzysk w Oslo, zdobyła złoty medal na zimowych igrzyskach olimpijskich[20]. Dokonali tego bobsleiści w konkursie dwójek[21]. Dla reprezentacji Czechosłowacji igrzyska w 1964 roku były czwartymi zimowymi, po 1928, 1948 i 1960 roku, które zakończyli oni z medalem olimpijskim[22]. Po raz trzeci medal dla Czechosłowacji zdobyli hokeiści[23].
Najsłabszy od igrzysk w Garmisch-Partenkirchen start w zimowych igrzyskach olimpijskich zaliczyli sportowcy ze Stanów Zjednoczonych. Był to trzeci w historii start olimpijski Amerykanów, który zakończył się zdobyciem tylko jednego tytułu mistrza olimpijskiego[24]. Ponadto reprezentacja USA nie zdobyła medalu w turnieju hokejowym, tak samo jak reprezentacja Kanady. Był to pierwszy w historii turniej olimpijski w hokeju na lodzie, w którym Kanadyjczycy nie zdobyli medalu[25][23].
Po raz drugi z rzędu złotego medalu zimowych igrzysk olimpijskich nie zdobyli reprezentanci Włoch, lecz ich start był lepszy niż w Squaw Valley, gdzie zdobyli tylko jeden medal[26]. Spośród krajów, które zdobyły medale na igrzyskach w 1960 roku, na podium olimpijskim w Innsbrucku zabrakło reprezentantów Szwajcarii i Polski. Dla Szwajcarów był to pierwszy w historii start w zimowych igrzyskach zakończony bez medalu i jednocześnie pierwszy od Letnich Igrzysk Olimpijskich 1908 start z zerowym dorobkiem[27]. Z kolei reprezentanci Polski nie zdobyli medalu olimpijskiego po raz pierwszy od Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1952 w Oslo[28]. Igrzyska w Innsbrucku były również drugimi z rzędu zimowymi, podczas których medalu nie zdobyli reprezentanci Węgier. Przed 1960 rokiem Węgrzy zdobywali medale na wszystkich igrzyskach począwszy od Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1928[29].
Podczas igrzysk 24 sportowców zdobyło więcej niż jeden medal olimpijski, a 13 spośród nich wywalczyło co najmniej jeden tytuł mistrza olimpijskiego. Najbardziej utytułowanymi zawodniczkami igrzysk zostały reprezentantki ZSRR – Lidija Skoblikowa, czterokrotna złota medalistka w łyżwiarstwie szybkim oraz Kławdija Bojarskich, trzykrotna złota medalistka w biegach narciarskich. Obie zawodniczki zwyciężyły we wszystkich konkurencjach w swoich dyscyplinach. Po trzy medale olimpijskie zdobyli również dwaj biegacze narciarscy: Fin Eero Mäntyranta i Szwed Sixten Jernberg[2]. Na poprzednich dwóch igrzyskach Jernberg zdobył sześć medali olimpijskich. Dzięki medalom zdobytym w 1964 roku został pierwszym w historii sportowcem, w dorobku którego znalazło się dziewięć medali zimowych igrzysk olimpijskich[30][31][4].
Igrzyska odbyły się w cieniu tragicznej śmierci dwóch zawodników – brytyjskiego saneczkarza, Kazimierza Kaya-Skrzypeckiego i australijskiego narciarza alpejskiego, Rossa Milne, którzy zginęli podczas treningów przed konkursami olimpijskimi[32][33].