Konwój HI-72
japoński konwój morski z czasów II wojny światowej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Konwój HI-72 (jap. ヒ72船団 HI 72 sendan) – japoński konwój morski z czasów II wojny światowej, który wyruszył 6 września 1944 roku z Singapuru, zmierzając do Wysp Japońskich.
II wojna światowa, wojna na Pacyfiku | |||
USS „Pampanito” podczas akcji ratowania alianckich jeńców wojennych – rozbitków ze statku „Rakuyō Maru”, 15 września 1944 | |||
Czas |
6–28 września 1944 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
Morze Południowochińskie, Cieśnina Tajwańska, Morze Wschodniochińskie | ||
Wynik |
zwycięstwo USA | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
brak współrzędnych |
Konwój przewoził znaczne ilości surowców niezbędnych dla japońskiego wysiłku wojennego, w tym w szczególności boksyt i ropę naftową. 12 września został zaatakowany na Morzu Południowochińskim przez trzy amerykańskie okręty podwodne, które zatopiły cztery statki i dwa okręty eskorty. Zdziesiątkowany konwój schronił się na wyspie Hajnan, skąd po kilku dniach wznowił rejs. Ataki amerykańskiego lotnictwa i okrętu podwodnego spowodowały jednak zatopienie jednego eskortowca, uszkodzenie kolejnego, a także uszkodzenie czterech statków, z których część musiała pozostać w portach pośrednich. Ostatecznie spośród dziesięciu statków, które wypłynęły z Singapuru, tylko jeden zdołał bez uszkodzeń dopłynąć do Japonii.
Wśród jednostek zatopionych przez amerykańskie okręty podwodne znajdowały się dwa tzw. piekielne statki: „Rakuyō Maru” i „Kachidoki Maru”. Przewoziły one około 2,2 tys. alianckich jeńców wojennych, spośród których blisko 1,5 tys. poniosło śmierć.