Koronacja Elżbiety II
ceremonia koronacyjna Elżbiety II z dynastii Windsorów / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Koronacja Elżbiety II – ceremonia koronacyjna królowej Elżbiety II z dynastii Windsorów. Odbyła się 2 czerwca 1953 roku w Opactwie Westminsterskim w Londynie.
Elżbieta II i książę Filip | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Data |
2 czerwca 1953 | ||
| |||
51°29′58″N 0°07′39″W | |||
|
Elżbieta II wstąpiła na tron w wieku 25 lat po śmierci swojego ojca, Jerzego VI (6 lutego 1952)[1][2]; wkrótce potem została ogłoszona królową[3][4]. W uroczystości, która odbyła się w St. James’s Palace, wzięli udział m.in. członkowie Tajnej Rady Wielkiej Brytanii i lord mer Londynu[4]. Koronacja odbyła się ponad rok później ze względu na tradycję, zgodnie z którą po śmierci monarchy musi upłynąć odpowiedni czas przed zorganizowaniem takich uroczystości[5]. Dało to również komisjom planistycznym odpowiednio długi czas na przygotowanie się do ceremonii[6]. Podczas nabożeństwa Elżbieta złożyła przysięgę, została namaszczona krzyżmem przez arcybiskupa Canterbury, ubrana w szaty, przekazano jej również insygnia królewskie (berło i jabłko) oraz koronowano na królową Wielkiej Brytanii, Kanady, Australii, Nowej Zelandii, Związku Południowej Afryki, Pakistanu i Cejlonu (obecnie Sri Lanka)[7]. Do momentu koronacji jej syna, Karola (2023)[8] była to jedyna koronacja brytyjskiego monarchy transmitowana w pełni przez telewizję[9] (w 1937, podczas koronacji Jerzego VI, kamery mogły rejestrować jedynie przejazd królewskiej karety ulicami stolicy)[5]. Polskim radiosłuchaczom ceremonię koronacyjną relacjonował korespondent Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, Tadeusz Nowakowski[10]. Na pamiątkę tego wydarzenia ustanowiono Medal Koronacyjny Królowej Elżbiety II[11].