Kronika Henryka Łotysza
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kronika Henryka Łotysza (łac. Heinrici Cronicon Lyvoniae, łot. Indriķa hronika, est. Henriku Liivimaa kroonika) – dokument opisujący historię Liwonii (tereny obecnej Estonii i północnej Łotwy, niegdysiejsze Inflanty) i okolicznych ziem w okresie 1180-1227. Pomijając nieliczne wzmianki w Powieści minionych lat, pochodzącej z XIII-wiecznej Rusi Kijowskiej, jest to najstarsze znane źródło pisane dotyczące historii tych ziem. Dla licznych epizodów dotyczących wczesnych etapów chrystianizacji ludów bałtyckich jest jedynym źródłem, jakie dotrwało do naszych czasów, niektóre znajdują potwierdzenie także w liwskiej kronice rymowanej (Livländische Reimchronik) i latopisie nowogrodzkim.