Legion Młodych
piłsudczykowska organizacja młodzieżowa / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Legion Młodych – Akademicki Związek Pracy dla Państwa – radykalna piłsudczykowska organizacja młodzieżowa. Utworzona 13 lutego 1930 r. z inicjatywy tzw. grupy „pułkowników”; na jej kształt silny wpływ wywarł Adam Skwarczyński. Jej celem było zwalczanie wpływów opozycji (zwłaszcza endecji) na wyższych uczelniach. Głosiła ideologię nacjonalizmu państwowego (nie etnicznego) o charakterze antykapitalistycznym, antyklerykalnym i antydemokratycznym; wrogom w postaci KKK (Komintern, Kościół, Kapitał) przeciwstawiała ideał „Państwa Zorganizowanej Pracy”. Z powodu antyklerykalizmu prymas August Hlond zagroził ekskomuniką jej członkom[1]. Współpracowała z Organizacją Młodzieży Pracującej i Organizacją Pracy Obywatelskiej Młodzieży „Straż Przednia”.
W latach 1930–1933 LM rozwijał się bardzo dynamicznie osiągając liczbę 25 tysięcy członków. W lutym 1934 r. list Episkopatu, potępiający LM za komunizowanie, zapoczątkował kryzys organizacji i nasilenie konfliktów wewnętrznych. Radykalizacja LM doprowadziła 19 IV 1935 r. do zerwania z Legionem starszych polityków sanacyjnych (m.in. Walery Sławek, Janusz Jędrzejewicz). 1 V 1936 r. Legion wraz z młodzieżą PPS utworzył Front Młodej Lewicy Polskiej, ale 26 VII 1936 r. w LM doszło do rozłamu. Opozycja lewicowa oderwała się jako LM–Frakcja i w czerwcu 1937 r. przyłączyła się do PPS, natomiast prawe skrzydło poparło konsolidację sanacji. W 1937 r. LM (prawica) początkowo zgłosił akces do Obozu Zjednoczenia Narodowego, ale niebawem z nim zerwał i 8 XII 1938 r. połączył się z prawicą Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej w Legion Młodzieży Polskiej, którego przewodniczącym został Józef Michał Mrozowicki[2].
Komendantami Głównymi LM byli kolejno Zbigniew Zapasiewicz, Leon Stachórski, Józef Bieliński, Witold Bielski, Włodzimierz Bociański oraz Józef Michał Mrozowicki. Organy prasowe to m.in. „Państwo Pracy”, „Ruch Młodolegionowy”, „Nowy Ustrój”, „Dziś i Jutro”[3][4].