Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 – bieg na 200 m mężczyzn
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bieg na dystansie 200 metrów mężczyzn był jedną z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas V Igrzysk Olimpijskich w Sztokholmie. Biegi eliminacyjne i półfinałowe rozegrane zostały 10 lipca 1912 roku, zaś bieg finałowy – 11 lipca 1912 roku. Mistrzem olimpijskim w tej konkurencji został Amerykanin Ralph Craig. W rywalizacji wzięło udział 61 biegaczy z 19 reprezentacji.
- Główny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912.
Podobnie jak na dystansie 100 metrów, w tej konkurencji, przed rozpoczęciem Igrzysk, także nie było jednoznacznego faworyta do złotego medalu. W latach 1908-1911 czterech różnych zawodników zwyciężało na tym dystansie podczas zawodów amerykańskiej Amatorskiej Unii Atletycznej. Przedolimpijskim faworytem z Europy był Brytyjczyk William Applegarth, zwycięzca mistrzostw amatorskich w 1912 roku. Lecz rekord świata na dystansie 220 jardów, tj. 201,17 m (na odcinku prostym), czasem 21,8 sekundy został ustanowiony przez Ralpha Craiga w 1910 roku. Co więcej, Craig wygrał próbę przedolimpijską dla wschodnich stanów oraz wygrał olimpijskie złoto na dystansie 100 metrów trzy dni wcześniej. W ten sposób stał się głównym faworytem go złota.
Do finału przeszło sześciu zwycięzców z biegów półfinałowych. Obok czwórki Amerykanów (w tym Craiga) na starcie biegu finałowego stanęli także Brytyjczyk Applegarth i Niemiec Richard Rau. Początkowo na czele biegł Brytyjczyk, lecz został wyprzedzony przez Craiga i Donalda Lippincotta. Pierwszy z nich rzutem na taśmę zdobył swój drugi złoty medal.