Lovro Kos
słoweński skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Lovro Kos?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Lovro Kos (ur. 23 lipca 1999 w Lublanie[3]) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Ilirija Lublana. Drużynowy srebrny medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 oraz złoty medalista Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 i Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2024. Medalista mistrzostw kraju.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | ||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm[1] | |||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
31 stycznia 2021 w Willingen (39. miejsce) | |||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
25 marca 2021 w Planicy (27. miejsce) | |||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
1 stycznia 2022 w Garmisch-Partenkirchen (3. miejsce) | |||||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
10 lutego 2024 w Lake Placid | |||||||||||||||||||||
Rekord życiowy | ||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
W oficjalnych zawodach międzynarodowych organizowanych przez FIS zadebiutował w marcu 2016 w konkursie Alpen Cup w Baiersbronn[4], a pierwsze punkty tego cyklu zdobył w lutym 2017 w Kranju, gdzie był 19. i 24[5]. We wrześniu 2017 w Kanderstegu po raz pierwszy wystartował w FIS Cup, zajmując 68. i 25. miejsce. Następnie w tym samym miesiącu zadebiutował w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 35. pozycję w Râșnovie[6]. W styczniu 2019 zadebiutował w zimowej edycji PK, zajmując 40. miejsce w Planicy. W lutym 2019 zajął 2. miejsce w konkursie Alpen Cup w Kranju. W marcu 2019 zdobył pierwszy punkt w zawodach Pucharu Kontynentalnego dzięki zajęciu 30. miejsca w Czajkowskim[7].
W lutym i marcu 2020 regularnie zajmował miejsca w czołówce Pucharu Kontynentalnego. 16 lutego 2020 w Iron Mountain po raz pierwszy stanął na podium zawodów tej rangi, sukces ten powtarzając w marcu 2020 w Lahti, gdzie był dwukrotnie drugi. W tym czasie jeszcze czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, dzięki czemu sezon 2019/2020 zakończył na 8. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego z dorobkiem 422 punktów[8].
W sierpniu 2020 w Wiśle zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując miejsca w czwartej dziesiątce. W sezonie 2020/2021 Pucharu Kontynentalnego najwyżej klasyfikowany był na 3. pozycji, w styczniowych zawodach w Innsbrucku. 31 stycznia 2021 zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. W zawodach w Willingen zajął 39. miejsce. Pierwsze punkty cyklu zdobył 25 marca 2021 w Planicy dzięki zajęciu 27. pozycji[9].
Czterokrotnie zdobył punkty Letniego Grand Prix 2021. Najwyżej klasyfikowany w tym cyklu był na 11. miejscu, we wrześniu w Szczuczyńsku. W tym samym miesiącu stanął na podium zawodów Letniego Pucharu Kontynentalnego w Klingenthal, gdzie był 2. i 3. W zimowej części sezonu 2021/2022 regularnie startował w Pucharze Świata, w większości startów zdobywając punkty. Kilkukrotnie kończył zawody w najlepszej dziesiątce, po raz pierwszy 5 grudnia 2021 w Wiśle, gdzie zajął 8. pozycję. 1 stycznia 2022 w Garmisch-Partenkirchen zajął 3. miejsce w konkursie rozgrywanym w ramach 70. Turnieju Czterech Skoczni, tym samym po raz pierwszy stając na podium zawodów indywidualnych PŚ. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 28. lokatę na skoczni normalnej i 11. na dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Cene Prevcem, Timim Zajcem i Peterem Prevcem, zdobył srebrny medal[10]. Puchar Świata 2021/2022 zakończył na 18. pozycji w klasyfikacji generalnej z 403 punktami[11].
W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty. Dwukrotnie kończył indywidualne zawody cyklu w najlepszej dziesiątce, a w najlepszym występie, w otwierającym 71. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie, zajął 7. miejsce[12]. Cały sezon ukończył na 22. pozycji w klasyfikacji generalnej z 309 punktami[11]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie zajął 17. lokatę na skoczni normalnej, a w zespole męskim, występując wraz z Žigą Jelarem, Timim Zajcem i Anže Laniškiem, zdobył złoty medal[12].
10 lutego 2024 w Lake Placid odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach indywidualnych Pucharu Świata[13].
Stawał na podium mistrzostw Słowenii. Indywidualnie zdobył srebro zimą 2021/2022[14] i latem 2022[15] oraz brąz latem 2021[16]. W drużynie męskiej zdobył brązowy medal w 2020[17] i 2021[18] oraz srebrny w 2022[19] i 2023[20]. W rozgrywanych w ramach letnich mistrzostw kraju zawodach drużyn mieszanych zdobył złoty medal w 2018[21], 2019[22], 2021[23] i 2022[24] oraz srebrny w 2017[25] i 2020[26].
Indywidualnie
2022 Pekin/Zhangjiakou | – | 28. miejsce (K-95), 11. miejsce (K-125) |
Drużynowo
2022 Pekin/Zhangjiakou | – | srebrny medal[uwaga 1] |
Starty L. Kosa na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
28. | 6 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | indywid. | 95,0 m | 92,0 m | 229,6 pkt | 45,4 pkt | Ryōyū Kobayashi |
11. | 12 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | indywid. | 135,0 m | 136,5 m | 268,4 pkt | 27,7 pkt | Marius Lindvik |
2. | 14 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | druż.[uwaga 1] | 134,0 m | 120,0 m | 934,4 pkt (234,4 pkt) | 8,3 pkt | Austria |
Indywidualnie
2023 Planica | – | 17. miejsce (K-95) |
Drużynowo
2023 Planica | – | złoty medal (K-125)[uwaga 2] |
Starty L. Kosa na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
17. | 25 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | indywid. | 95,5 m | 97,0 m | 236,7 pkt | 25,1 pkt | Piotr Żyła |
1. | 4 marca | 2023 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | druż.[uwaga 2] | 135,0 m | 131,0 m | 1178,9 pkt (270,1 pkt) | – |
Indywidualnie
2024 Tauplitz | – | 5. miejsce |
Drużynowo
2024 Tauplitz | – | złoty medal[uwaga 3] |
Starty L. Kosa na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5. | 26–27 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | indywid. | 222,0 m | 210,0 m | 221,0 m | –[uwaga 4] | 628,6 pkt | 18,8 pkt | Stefan Kraft |
1. | 28 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | druż.[uwaga 3] | 231,0 m | 208,0 m | 1615,4 pkt (416,3 pkt) | – |
Indywidualnie
2023 Kraków/Zakopane[uwaga 5] | – | 29. miejsce (K-95), 31. miejsce (K-125) |
Starty L. Kosa na igrzyskach europejskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
29. | 29 czerwca | 2023 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | indywid. | 95,0 m | 92,0 m | 209,8 pkt | 60,5 pkt | Daniel Tschofenig |
31. | 1 lipca | 2023 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | indywid. | 124,0 m | – | 111,3 pkt | 167,8 pkt | Dawid Kubacki |