Makarios III
cypryjski duchowny prawosławny, arcybiskup, prezydent Cypru / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Makarios III, pol. Makary III (ur. 13 sierpnia 1913 w Pano Panaja, zm. 3 sierpnia 1977 w Nikozji) – zwierzchnik Cypryjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1960–1977, pierwszy prezydent Republiki Cypru.
Michail Muskos Μιχαήλ Μούσκος | |||
Arcybiskup Nowej Justyniany i całego Cypru | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Miejsce pochówku | |||
Arcybiskup Nowej Justyniany i całego Cypru | |||
Okres sprawowania |
1950–1977 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Śluby zakonne |
7 sierpnia 1938 | ||
Diakonat |
1938 | ||
Prezbiterat |
1946 | ||
Chirotonia biskupia |
8 kwietnia 1948 | ||
| |||
|
Data konsekracji |
8 kwietnia 1948 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||
|
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data śmierci | |||
Prezydent Republiki Cypru | |||
Okres |
od 16 sierpnia 1960 | ||
Następca | |||
Prezydent Republiki Cypru | |||
Okres |
od 23 lipca 1974 | ||
Poprzednik |
p.o. Glafkos Kliridis | ||
Następca | |||
Odznaczenia | |||
| |||
|
W wieku trzynastu lat wstąpił do klasztoru Kykkos. Ukończył studia teologiczne na uniwersytecie w Atenach. W 1946 wyświęcony na kapłana, dwa lata później mianowany metropolitą Kition, w 1950 objął urząd arcybiskupa Nowej Justyniany i całego Cypru. Odegrał znaczącą rolę w ruchu na rzecz niepodległości Cypru. Po jej proklamowaniu został pierwszym prezydentem państwa.
W okresie sprawowania przezeń urzędu prezydenta Cypr dołączył do Ruchu Państw Niezaangażowanych, lawirując politycznie między blokami wschodnim i zachodnim. Równocześnie czynił starania na rzecz realizacji idei enosis – unii grecko-cypryjskiej – bez ustępstw terytorialnych na rzecz Turcji. Z polityki tej wycofał się po dojściu do władzy w Grecji junty czarnych pułkowników.
W lipcu 1974, po zamachu stanu przeprowadzonym na Cyprze przez grupę oficerów działających na polecenie czarnych pułkowników, udał się do Wielkiej Brytanii. Na Cypr powrócił w grudniu tego samego roku. Do końca życia działał na rzecz likwidacji skutków inwazji tureckiej na Cypr dokonanej w lipcu 1974 po zamachu stanu.