Mikołaj Romanow (1843–1865)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mikołaj Aleksandrowicz Romanow (ur. 20 września 1843, Carskie Sioło – 24 kwietnia 1865, Nicea) – wielki książę Rosji, od 2 marca 1855 do śmierci cesarzewicz i następca tronu rosyjskiego.
Ten artykuł od 2011-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Cesarzewicz Rosji | |||
Okres |
od 2 marca 1855 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
|
Najstarszy syn Aleksandra II i Marii Heskiej, znanej jako Maria Aleksandrowna.
Sprawowane przez niego funkcje miały pozwolić na zdobycie odpowiedniego przygotowania do sprawowania władzy. Był więc atamanem kozackim i kanclerzem Uniwersytetu Helsińskiego. W 1864 udał się w podróż zagraniczną, w trakcie której zaręczył się z księżniczką duńską, Marią Zofią Fryderyką Dagmarą, córką Christiana IX.
Cieszył się dotychczas dobrym zdrowiem i tężyzną fizyczną, lecz niespodziewanie zapadł na gruźlicę. W celu podjęcia kuracji wyjechał do Nicei, gdzie spędził dwa lata i 24 kwietnia 1865 zmarł (podaje się, że właśnie na gruźlicę lub na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych). Na miejscu domu, w którym żył w ostatnich dniach, rosyjscy emigranci wznieśli prawosławny sobór.
Po jego śmierci następstwo tronu przeszło w ręce jego młodszego brata, Aleksandra, który ożenił się również z jego narzeczoną.