Montezuma II
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Montezuma II Xocoyotzin (również Moctezuma II, Motekosoma, Motecuhzoma lub Moteuczoma) (ur. 1466, zm. 30 czerwca 1520) – ostatni przed przybyciem Hiszpanów tlatoani (władca) Azteków w latach 1502–1520; syn Axayacatla, brat Cuitláhuaca.
Tlatoani Azteków | |||
Okres |
od 1502 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Data urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Ojciec | |||
Rodzeństwo | |||
Dzieci |
Tlaltecatzin, | ||
| |||
|
Montezuma, uznawany za władcę absolutnego, był władcą Azteków u szczytu potęgi miasta-państwa Tenochtitlán. Za jego panowania utrwalone zostały dotychczasowe podboje Azteków. Był władcą niezdecydowanym, ulegającym presji proroctw. Otaczali go wróżbici, którzy przepowiedzieli przybycie jednego z bogów – Quetzalcoatla. Przybycie Hiszpanów pod wodzą Cortésa w przepowiedzianym (osiem znaków) i oczekiwanym czasie (w tzw. roku jednej trzciny) sprawiło, że Montezuma traktował go jako boga. Cortés, licząc na znaczne łupy, wyruszył do Tenochtitlán, gdzie doszło do spotkania z władcą Azteków. Po tym spotkaniu Montezuma zapewne zdał sobie sprawę, że Cortés nie jest bogiem, nie potrafił się mu jednak zdecydowanie przeciwstawić. Nie poparł powstania w stolicy przeciwko najeźdźcom, do którego po wielu zatargach doszło i przypłacił to życiem. Następstwem jego śmierci był upadek Tenochtitlánu w roku następnym, skutkiem zaś obu tych wydarzeń był szybki podbój całej Mezoameryki, który doprowadził zwłaszcza do upadku kultury i sztuki w tym rejonie.