Nortumbria
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nortumbria, (staroang. Norþanhymbra, łac. Regnum Northanhymbrorum) – średniowieczne królestwo anglosaskie, położone na terenie obecnej północnej Anglii i południowo-wschodniej Szkocji. Powstało po zjednoczeniu dwóch królestw: Bernicji i Deiry, do których następnie dołączono drobniejsze państwa celtyckie.
634–954 | |||
Język urzędowy | |||
---|---|---|---|
Stolica | |||
Ustrój polityczny | |||
Typ państwa |
królestwo | ||
Waluta |
sceatt, styca | ||
Zjednoczenie | |||
Włączenie do Anglii | |||
Religia dominująca |
pogaństwo, | ||
| |||
|
W połowie VI wieku Nortumbria została schrystianizowana, w VII wieku stanowiła główne królestwo heptarchii anglosaskiej. Od VIII wieku nękana była stałymi najazdami wikingów, którzy w końcu zdołali ją podbić. W 867 roku została podzielona: dawna Deira weszła w skład obszaru pod jurysdykcją duńską, zwanego Danelagh, natomiast reszta kraju zachowała względną autonomię najpierw jako królestwo, a później jako hrabstwo Northumberland. W X wieku włączono ją w skład Anglii.