Obóz zagłady w Sobiborze
niemiecki nazistowski obóz zagłady / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Obóz zagłady w Sobiborze?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Obóz zagłady w Sobiborze (oficjalnie SS-Sonderkommando Sobibor)[uwaga 1][1][2] – niemiecki nazistowski obóz zagłady istniejący od maja 1942 roku do grudnia 1943 roku przy stacji kolejowej Sobibór na linii Chełm – Włodawa.
Zdjęcie lotnicze terenu obozu zagłady w Sobiborze wykonane prawdopodobnie przed 1942 rokiem | |||
Typ | |||
---|---|---|---|
Odpowiedzialny | |||
Rozpoczęcie działalności |
maj 1942 | ||
Zakończenie działalności |
grudzień 1943 | ||
Terytorium | |||
Miejsce |
okolice stacji kolejowej Sobibór | ||
Powierzchnia |
31,27 ha | ||
Komory gazowe |
3–6 (stacjonarne) | ||
Liczba więźniów |
przeciętnie 600–650 | ||
Narodowość więźniów | |||
Liczba ofiar |
ok. 170–180 tys. | ||
Liczebność personelu |
25–30 Niemców | ||
Komendanci |
Franz Stangl | ||
Upamiętnienie | |||
51°26′57,8″N 23°35′32,8″E | |||
| |||
Strona internetowa |
Obóz został utworzony w ramach akcji „Reinhardt”; prowadzono w nim eksterminację ludności żydowskiej. Niemcy kierowali do niego transporty z gett i obozów pracy w okupowanej Polsce, przede wszystkim z dystryktu lubelskiego. Ponadto w Sobiborze byli mordowani Żydzi z Austrii, Protektoratu Czech i Moraw, Francji, Holandii, Niemiec, Słowacji i ZSRR. Ofiary zabijano w stacjonarnych komorach gazowych przy użyciu gazów spalinowych.
Z transportów wyłączano niewielką liczbę Żydów, przede wszystkim fachowców oraz młodych mężczyzn i kobiety, których następnie zatrudniano w komandach pracujących na terenie obozu lub w jego sąsiedztwie. Więźniowie – docelowo również skazani na śmierć – byli narażeni na głód, choroby oraz bestialstwo strażników. Z czasem w Sobiborze zawiązała się obozowa konspiracja. 14 października 1943 roku w obozie wybuchło powstanie, w którego trakcie zbiegło około 300 więźniów. Liczbę tych, którym udało się przeżyć wojnę, historycy szacują na około 40–70 osób. Po październikowym powstaniu w obozie nie prowadzono już masowej eksterminacji. Niemcy zdecydowali o jego likwidacji, która trwała do przełomu listopada i grudnia tegoż roku.
W literaturze przedmiotu liczbę Żydów zamordowanych w Sobiborze szacuje się w przedziale od 130 tys. do 300 tys. osób. W publicznej świadomości utrwaliła się zwłaszcza liczba 250 tys. ofiar, którą przyjęto w czasie pierwszego powojennego śledztwa. Badania przeprowadzone przez Roberta Kuwałka, których wyniki opublikowano w 2014 roku, wskazują jednak, że liczba ofiar Sobiboru wyniosła w rzeczywistości około 170–180 tys. osób.