Obrona cmentarzy wolskich (1944)
walki obronne podczas powstania warszawskiego (Warszawa, Polska; 1944) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Obrona cmentarzy wolskich (1944)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Obrona cmentarzy wolskich – walki obronne w rejonie Powązek i ul. Okopowej w Warszawie, prowadzone przez żołnierzy Kedywu AK w trakcie powstania warszawskiego.
II wojna światowa, powstanie warszawskie | |||
Żołnierze Batalionu „Pięść” wśród grobów cmentarza ewangelickiego | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce |
zespół cmentarzy wyznaniowych oraz rejon ul. Okopowej na warszawskiej Woli | ||
Terytorium | |||
Przyczyna |
próba zapewnienia oddziałom Kedywu pozycji wyjściowej do ewakuacji z Warszawy, dążenie Niemców do zabezpieczenia arterii wolskiej | ||
Wynik |
zwycięstwo Niemców | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
brak współrzędnych |
Od 6 do 11 sierpnia 1944 roku oddziały Zgrupowania „Radosław” zaciekle broniły strefy cmentarzy na Woli. Walcząc w częściowym okrążeniu zdołały związać w tym rejonie znaczne siły nieprzyjaciela, dając tym samym dowództwu AK czas na zorganizowanie obrony Starego Miasta. Nie uzyskawszy zgody przełożonych na ewakuację do pobliskiej Puszczy Kampinoskiej podpułkownik Jan Mazurkiewicz ps. „Radosław” był ostatecznie zmuszony wycofać swoje oddziały przez ruiny getta na warszawską Starówkę. Walki w obronie cmentarzy wolskich kosztowały Zgrupowanie „Radosław” utratę ponad połowy pierwotnego stanu osobowego.