Ożaglowanie rejowe
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ożaglowanie rejowe – najstarszy typ ożaglowania, stosowany głównie na dużych żaglowcach.
W ożaglowaniu rejowym, prostokątny lub trapezowy żagiel rozpięty jest poniżej poziomej belki zwanej reją. Reja zamocowana jest do masztu poprzecznie do osi podłużnej (diametralnej) jachtu. Żagle rejowe mogą być obracane wokół masztu w niewielkim zakresie (do kilkudziesięciu stopni), tym samym żaglowiec z ożaglowaniem rejowym nie może pływać tak ostro na wiatr, jak inne jednostki o ożaglowaniu skośnym.
Ożaglowanie rejowe stosowane jest na następujących rodzajach żaglowców: fregatach, barkach, barkentynach, brygach, brygantynach i szkunerach (urejonych i z bryfokiem), z tego bryg i fregata (nazywana pełnorejowcem) mają ożaglowanie rejowe na wszystkich masztach.