Piotr (imię)
imię męskie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Piotr (imię)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
PiotrⓘPiotr – imię męskie pochodzenia grecko-łacińskiego. W styczniu 2022 było to trzecie co do popularności imię w Polsce (po Marii i Annie)[2], a pierwsze wśród imion męskich, noszone przez 694 913 osób[1] (są w Polsce także osoby o żeńskim imieniu Piotra). Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Piotr w 2021 zajmował 24. miejsce w grupie imion męskich[3].
Wymowa |
[pʲjɔtr̥] | ||
---|---|---|---|
Płeć |
męskie | ||
Imieniny |
m.in. 29 czerwca | ||
Znaczenie | |||
Języki |
grecki | ||
Słowo |
gr. Πέτρος | ||
Znaczenie |
„kamień, skała” | ||
Alternatywne nazwy | |||
Warianty w języku polskim |
dawniej m.in. Piotrosz | ||
Warianty obcojęzyczne |
Pedro, Peter, Pierre, Πέτρος, Пётр | ||
Odpowiednik dla płci przeciwnej | |||
Formy pochodne |
Piotrek, Pietrek | ||
Popularność |
1. miejsce wśród imion męskich w Polsce (694 913 osób)[1] | ||
| |||
| |||
|
Piotr wywodzi się od przydomku apostoła Szymona, nadanego mu przez Jezusa Chrystusa: gr. πετρος (petros) – „kamień, głaz”, przejęte do łaciny jako Petrus i do polskiego bezpośrednio z łaciny[4]. W Nowym Testamencie wymieniane w wersetach (J 1,42) oraz (Mt 16,18). Jest to jedno z najwcześniej notowanych w Polsce imion, po raz pierwszy zapisane w 1136 roku[5], w Bulli gnieźnieńskiej.
Było notowane w dawnej Polsce w formach: Piotr, Pioter (do czasów współczesnych na Kaszubach), Piotyr, Pieter, Pietyr i ze zdrobnieniami: Piotrach, Piotrak, Piotral, Piotran, Piotrania (rodz. męski), Piotrań, Piotrasz, Piotraszec, Piotraszek, Piotraszko, Piotrek, Piotrk, Piotrko, Piotro, Piotrosz, Piotruchno, Piotrul, Piotrun, Piotrusz, Piotruszek, Piotruszka (rodz. męski), Piotruszko, Piotryk/a (rodz. męski), Piotrzec, Piotrzech, Piotrzej, Piotrzek, Piotrzę, Piotrzyk, Piotrzyka (rodz. męski); z niemieckim przyrostkiem Piotrman; Piotyra (rodz. męski), Pieterka (rodz. męski), Pietrach, Pietrak, Pietran, Pietrań, Pietrasz, Pietraszek, Pietraszko, Pietrek, Pietrel, Pietresz, Pietrko, Pietroń, Pietrosz, Pietruka, Pietrul, Pietrusz, Pietruszek, Pietruszka (rodz. męski; por. Pietruszka – balet Strawińskiego), Pietruszko, Pietryga, Pietrzanko, Pietrzec, Pietrzech, Pietrzej, Pietrzek, Pietrzel, Pietrzesz, Pietrzę, Pietrzych, Pietrzyczka, Pietrzyk, Pietrzyka (rodz. męski); Pietryło (wschodniosłowiańskie); Piotuch, Piet, Pieta (rodz. męski), Pietka, Pietuch, Pietucha (rodz. męski), Pietusz, Pioch, Piocha (rodz. męski), Piochal, Piochno, Piech, Piechel, Piechnik, Piechno, Piecho, Piechota (rodz. męski), Piechura (rodz. męski), Piechurka (rodz. męski), Piec(z), Piec(z)a (rodz. męski), Piec(z)ak, Piec(z)ek, Piec(z)zk, Piec(z)ka, Piec(z)ko, Piec(z)o, Piec(z)ych, Piec(z)yk, Piec(z)ysz, Piesz, Pieszak, Pieszczk, Pieszek, P(i)eszel, P(i)esz(e)lin, Pieszk, Pieszka (rodz. męski), Pieszko, Pieszo, Pieszyca, Pieszyk, P(i)eszyl, Pac(z)oł, Pac(z)oła[6].
Polska forma Piotr z „o” zamiast „e” jest regularną zmianą spowodowaną przez tzw. przegłos lechicki (por. też np. kościół z łac. castel).
W Martyrologium Rzymskim jest czterdziestu sześciu świętych o tym imieniu, a w szerszych repertoriach niemal stu pięćdziesięciu[7].